A historical-philosophical analysis of Edmund Burke`s `Reflections on the revolution in France`

Abstract

Bu çalışma, Edmund Burke'ün ?Fransa'daki Devrim Üzerine Düşünceler? (?Reflections on the Revolution in France?) adlı kitabının tarihsel ? felsefi bir analizidir ve konuyu iki temel tez üzerinden incelemektedir. İlk olarak, ?Düşünceler? gibi klasik bir metnin, metin ile onun tarihsel bağlamı arasındaki karşılıklı etkileşim analiz edilmeden anlaşılıp açıklanamayacağı savunulmuştur. Bu anlamda, ?Düşünceler?'in, sanayi devrimi ile başlayıp Aydınlanma ile yayılan ve Avrupa'nın yaşlanan kurumları, fikir ve pratiklerinin entelektüel, siyasal, ahlaki ve ekonomik olarak iflas ettiğini ve bütün Avrupa toplumunun yeniden inşa edilmesi gerektiğini ilan eden Avrupa'daki değişim havasına karşı, 18. yüzyıl İngiliz siyasal sisteminin tarihsel bir savunması olarak yazıldığı belirtilmiştir. Bunun için ?Düşünceler?, 18. yüzyıl İngiliz siyasal sistemini (i) ilerleyen, (ii) aristokrat ve (iii) post-feodal bir sistem olarak tanımlamış; ticaret ve görgü kurallarının (manners) bir araya geldiği, ?Avrupa Uygarlığı'nın? tarihsel gelişiminin ileri bir aşamasını temsil eden şövalyelik sistemi olarak savunmuştur.İkinci olarak ?Düşünceler?, Aydınlanma'nın ?içerden? eleştirisi olarak yorumlanmıştır. Bir yandan, Burke hiçbir şekilde Aydınlanma karşıtı bir kahraman olarak okunmamıştır. Tam tersine, ?Düşünceler? Aydınlanma'nın temel kavramlarını kullanan, ana ilkelerini benimseyen ve teorik çerçevesi içinde hareket eden bir Aydınlanma metnidir. Diğer yandan ?Düşünceler? eseri ile Burke, Fransız Devrimi'ne entelektüel bir saldırı üzerinden Aydınlanma'nın akla, ilerlemeye ve insan haklarına verdiği aşırı önemin teorik bir eleştirisini geliştirmiştir. (1) Devrimci yazın adamlarına metafizikçiler ve onların teorilerine soyut ve tehlikeli spekülasyonlar olarak, (2) engel tanımayan para çıkarına ekonomistlerin ve hesapçıların tiranlığı olarak, (3) geçmiş ile bağlantılı olan her şeyi yıkmayı ve dünyayı en baştan yaratmayı amaçlayan kutsal ve şaşmaz akla modern batıl inanç olarak saldırırken ?Düşünceler?, aynı zamanda Aydınlanma'nın tam kalbine de saldırmaktadır.

This study is a historical ? philosophical analysis of Edmund Burke?s ?Reflections on the Revolution in France?. There are two main theses of this study. First of all, it is argued that ?Reflections? as a classic text cannot be understood and explained without analyzing the interaction between the text and its historical ? philosophical context. In that sense, it is contended that ?Reflections? was written in order to defend the 18th century British political system by the arguments which that system already used in its own defense against the omnipresent air of change in Europe, triggered by the industrial revolution and spread by the Enlightenment, which declared the intellectual, moral, political, and economic bankruptcy of Europe?s ageing political institutions, beliefs, and practices, and on the inevitable necessity of the wholesale restructuring of the European society. Thus, ?Reflections? is read as a theoretical defense of the 18th century English political system as being (1) prudently progressive, (2) aristocratic and (3) post feudal and as the system of chivalry which represented the advanced stage of the historical development of the ?European civilization? where the interaction of commerce, as the source of wealth, and manners, deriving from noble governance and religious superstition, compounded the spirit of chivalry.Secondly, ?Reflections? is interpreted as an inside critique of the Enlightenment thought which obliges the interpreter to study two interconnected dimensions of the text. On the one hand, Burke is by no means read as an anti ? Enlightenment hero. On the contrary, ?Reflections? is interpreted as an Enlightenment text which used the core conceptions, acknowledged the main assumptions, and philosophized in the very framework of the Enlightenment thought. However, on the other hand, it is argued that Burke in the ?Reflections? developed a theoretical criticism, through an intellectual assault to the French Revolution, of the exaggerated role that the Enlightenment put on the concepts of reason, progress, and rights of man, by displacing the ?abstract reason? with his ?practical reason?, contextualizing the discourse of the ?rights of men? with his discourse of the ?rights of Englishmen?, and integrating the concept of progress into, and excluding the concept of perfection from, his theory of prudent reform. It is argued that whilst Burke was attacking (1) to the Revolutionary men of letters as metaphysicians and their theories as abstract and dangerous speculations, (2) to the paper money and unimpeded monied interest as the tyranny of economists and calculators, (3) to the sacred and infallible reason as the new superstition displacing religion as the old one, and to the extremely self ? assured will to defame and deconstruct everything associated with the past and to recreate a new world from scratch in an abrupt process, he was directly launching a crusade to the very heart of the Enlightenment thought itself; however within certain limitations because of the organic roots of his political theory in the Enlightenment thought. In the conclusion, the actuality of the ?Reflections?, as an early modern text, is discussed for our late modern era.