A comparative analysis of French left and right: their approach to `the Treaty Establishing a Constitution for Europe` and `Turkey`s accession to the EU`

Abstract

Anahtar Sözcükler: sol-sağ dikotomisi, Fransız Sosyalist Partisi, Halk Hareketi Birliği Partisi, merkezleşme, Avrupa Anayasası Antlaşması.Geleneksel sol-sağ dikotomisi iki yüz yılı aşkın süredir dünya siyasetinde önemli bir rol oynamıştır. Süreç içerisinde bu dikotominin kapsamı ve içeriği evrilmiş; yönetim biçimine ilişkin tartışmalarla başlayan bu ayrım, dinsel boyuta taşınmış, sonrasında ise sınıfsal çatışmaları içeren bir ikililiğe dönüşmüştür. Ancak, komünist rejimlerin çökmesi ve kapitalist yenidünya düzeninin yükselişine bağlı olarak bu dikotominin geçerliliği sorgulanmaya başlanmıstır. Fransız politik geleneğinin ekonomide devlet kontrolünü esas alan devletçi yapısının uluslararası alandaki gelişmeler sonucu yaşadığı değişim, Fransa örneğinde, sol-sağ dikotomisinin bulanıklaşmasının araştırılmasında etkin olmuştur. Fransa, dikotominin doğduğu yer olmakla birlikte, politik gündemi belirleyen sol ve sağ partilerinin merkeze yaklaşmalarıyla dikotominin sorgulandığı yer haline gelmiştir. Fransa?yı yönetmeye en yakın aday olan Fransız Sosyalist Partisi?nin ve Halk Hareketi Birliği Partisi?nin pozisyonları ve yaşadıkları değişimler, sol-sağ dikotomisinin bulanıklaşmasına ilişkin önemli ipuçları vermektedir. Avrupa Anayasası ve Türkiye?nin Avrupa Birliği?ne katılım süreçlerine bakıldığında Fransa?daki lider iki partinin de aynı tarafta yer aldıklarını görmekteyiz. Bu partiler iki konuda da pozisyon alırken durumu Avrupa düzeyinde değerlendirmek yerine ulusal düzeyde yaratabileceği etkiler kapsamında değerlendirmişlerdir. Bu iki partinin Avrupa Anayasası referandum süreci boyunca Türkiye?nin Avrupa Birliği?ne üyeliği konusunu Avrupa Anayasası sorunsalından ayırma çabaları, Türkiye konusunun, benimsedikleri siyasi pozisyona zarar vermemesi isteğindendir. Bu noktada referandum sürecinde Türkiye?ye olumsuz yaklaşan Fransız seçmenlerinin tedirgin edilmemesi ve bu partilerin oy oranlarına zarar verilmemesi amaçlanmış ve bu sorunsalda da pragmatizm, günü kurtarmaya yönelik yaklaşımlar etkili olmuştur ki bu noktada belli bir sol-sağ dikotomiden bahsetmek doğru olmayacaktır. Sonuç olarak artık sol-sağ dikotomisi merkezde yer alan iki lider parti tarafından değil siyasal sistem içerisinde radikalleştirilmiş partiler tarafından yaşatılmaya çalışılmaktadır ve geleneksel sol-sağ dikotomisinin yerini merkez-çevre ikiliği almıştır.

Key Words: left-right dichotomy, French Socialist Party, Union for a Popular Movement, centralization, the Treaty Establishing a Constitution for Europe.The traditional left-right dichotomy played a crucial role in the world politics for over two centuries. Within time, the content and the scope of this dichotomy evolved; the differentiation that began with discussions on the political regime was later carried to the religious realm, and then was transformed into a dichotomy involving class conflicts. However, in line with the collapse of communism and the rise of new capitalist world order, the validity of this dichotomy has been questioned. Regarding the French case, as a result of developments in the international arena, the change in the statist structure of the French political tradition whose aim was to have state control in economics, was effective for the research of the blurring of the left-right dichotomy. While France was the birth-place of the dichotomy, at the same time it became the arena where this dichotomy has began to be questioned when the left and the right parties determining the political agenda began to converge to the centre. The positions and the changes experienced by the French Socialist Party and the Union for a Popular Movement as the two closest candidates to rule France gives important clues on the blurring of the left-right dichotomy. When the Treaty Establishing a Constitution for Europe and Turkey's accession into the EU processes are evaluated, it is seen that the two leading parties in France were on the same side. These parties, while taking their positions on these two issues, rather than evaluating the situation at the European level, handled it in terms of its impact on the national level politics. These two parties' attitudes of disassociating Turkey's accession into the EU from the Treaty Establishing a Constitution for Europe all throughout the Constitutional Treaty referendum process was based on the understanding that the subject of Turkey should not harm the political positions they had adopted. At this point the aim was not to disturb the French electorate and not to decrease these parties' voting shares, and thus in this issue pragmatism and actions to save the day were effective. For that matter, it will not be correct to speak of a certain left-right dichotomy. As a result, the left-right dichotomy is not kept alive by the two leading parties in the centre but by the parties radicalized in the political system, thereby the traditional left-right dichotomy left the scene to the centre-periphery dichotomy.