Legal incorporation from within the immigrant habitus the case of the post-1990s Turkish immigrants from Bulgaria

Abstract

1990 sonrası (yeni göçmenler) ile 1990 öncesi (eski göçmenler) Bulgaristan'dan Türkiye'ye gelen Türk Soylu göçmenleri birbirinden ayıran en temel mesele, yeni göçmenlerin kalıcı bir yasal statü, yani yasal vatandaşlık, edinmelerindeki zorluklardır. Bu tezde, göçmenlerin, vatandaşlık hakkı edinmenin yollarını ararken, göçmen dernekleriyle kurdukları ilişkilere ve derneklerin yeni göçmenler adına yürüttükleri faaliyetlere odaklanılmıştır. Tezin bulguları, Temmuz 2007 ve Ocak 2010 tarihleri arasında İstanbul'da yürütülen, yeni göçmenlerin dahil olma stratejilerinin katılımcı gözlem ve derinlemesine görüşme gibi etnografik yöntemlerle izlendiği saha çalışmasına ek olarak, eski göçmenler tarafından kurulan İstanbul Balkan Türkleri Dayanışma ve Kültür Derneği (BTDKD) ve İzmir Bal-Göç derneklerinin yetkilileri ile yapılan görüşmeler ve yeni göçmenlerle birlikte çeşitli zamanlarda BTDKD'ye yapılan ziyaretlere dayanmaktadır.Yeni göçmenlerin yasal statülerindeki düzensizlik derneklerle kurdukları ilişkilere de yansımaktadır. Göçmen derneklerinde sadece yasal vatandaşlık hakkını çoktan elde etmiş eski göçmenlerin aktif üye olabilmeleri, yeni göçmenlerin resmi olarak temsil edilememesine sebep olmaktadır. Bu durum, dernekler tarafından, yeni göçmenlerin yasal haklarını savunmak için önerilen ve izlenen hukuki ve siyasal mücadelenin de sınırlarını çizmektedir. Derneklerin ve yeni göçmenlerin yasal hak mücadelelerinin incelendiği bu çalışma, göçmen dernekleri devlet denetimine tabi örgütlenmeler oldukları için, dernekler aracılığı ile yürütülen hak mücadelelerinin aslında hukuki ve siyasal alanda işleye geldiği biçimiyle göçmen habitus'unun yeniden üretilmesine sebep olduğunu gösteriyor. Son olarak bu çalışma, aslında derneklerin 1990 sonrası sayıları gitgide artan düzensiz göçmenlerle kurdukları eşitsiz ilişki düşünüldüğünde, göç literatüründe derneklere biçilen göçmen topluluklarının temsilcisi rolünün de tekrar gözden geçirilmesi gerektiğinin altını çiziyor.Anahtar Kelimeler: göçmen dernekleri, habitus, yasal statü, yasal dahil olma, Bulgaristan, Türkiye.

The Post-1990s immigrants (the new immigrants) from Bulgaria are distinguished from the pre-1990s immigrants (the old immigrants) by their lack of a permanent legal status. The focus of this thesis is the relationship between the new immigrants and the associations established by the old immigrants. The associations? actions for the new immigrants? legal incorporation are examined as they manifest the characteristics of the relationship between the new immigrants and the established associations. This study is based on an ethnographic fieldwork conducted between July 2007 and January 2010 mainly in Istanbul and partly in Izmir as well as interviews and participant observation in two well-established associations, BTSA (Balkan Turks Solidarity Association) in Istanbul and Bal-Göç in Izmir.The case study illustrates that the new immigrants? lack of legal status have created an uneven relationship between the old and the new immigrants in the associations established by the old immigrants. Since only the old immigrants, who are also Turkish citizens, can be active members in the associations, the new immigrants? interests are not officially and fully represented via these migrant organizations. As the associations are subject to the state supervision, any right claim pursued via associations in fact reproduces the immigrant habitus as it used to operate in the legal and political field. Finally this thesis points out that due to the acceleration of irregular migration and the limits of the representation of their interests within the legal framework for associational activities, associations? role as the representatives of the migrant communities can no more be taken for granted.Keywords: immigrant associations, habitus, legal status, legal incorporation, Bulgaria, Turkey.