Veto players and political decision making

Abstract

Bu tez, siyasi karar alma süreçlerini, bu kararlar üzerinde veto hakkına sahip politik aktörlerin tanımlanmaı ve kararların bu aktörler arası ilişki, etkileşim ve iletişimlerin bir sonucu olarak ele alınması olarak tanımlayabileceğimiz veto oyuncuları yaklaşımı ile incelemektedir. Veto oyuncuları literatürü şimdiye kadar veto oyuncularını tercihleri herkes tarafından bilinen, basit ve yerel oyuncular olarak ele almıştır. Bu anlayış veto oyuncuları arasında ortaya çıkabilecek stratejik ilişki, etkileşim ve iletişimleri gözardı etmektedir ve dolayısı ile literatürde önemli bir eksikliğe yol açmaktadir. Bu tez, veto oyuncularını stratejik politik aktörler olarak ele alarak literatürdeki bu önemli eksikliğin giderilmesine katkı sağlamaktadır. Mevcut literatürdeki bir diğer eksiklik globalizasyon, ve demokratikleşme gibi günümüz için çok yaygın ve önemli politik değişimlerin sonucu olarak ortaya çıkmakta olan yeni veto oyuncularının ve bu yeni oyuncuların siyasi karar alma süreçleri ve dolayısı ile ortaya çıkan kararlar üzerindeki etkilerinin henüz incelenmemiş olmasıdır. Bu tezin literatüre bir diğer katkısı, yeni veto oyuncularının ortaya çıkmasının siyasi karar alma süreçleri ve bu süreçler sonucu ortaya çıkan kararlar üzerindeki etkilerinin incelenmesidir. Son olarak, mevcut literatür henüz veto oyuncuları ile bu oyuncuların hesap vermekle yükümlü oldukları kişi veya kurumlar arası ilişkilerin karar alma süreçlerini ve bu süreçler sonucu ortaya çıkan kararlar üzerindeki etkilerini incelememiştir. Bu tez siyasi karar süreçlerinde bu tip ilişkilerin etkilerini de göz önüne almaktadır. Tezin bölümleri siyasi karar alma süreçleri ve bu süreçlerde rol alan veto oyuncuları üzerine geniş kapsamlı soruları Türk siyasi hayatından örnekler ışığında, oyun teorik ve istatistiksel formal analiz yöntemleri ile cevaplandırmaktadır.Anahtar kelimeler: Politik karar alma süreçleri, veto oyuncular¬, stratejik ili¸ski, formal analiz, oyun teorisi.

This dissertation studies political decision making through a veto players approach which entails identifying those political actors with the power to veto the decision, and understanding the political outcome as a product of the interaction of these actors. The veto players literature so far takes veto players as simple, domestic actors with given preferences that are common knowledge to everyone. This approach leaves out any strategic interaction that may take place among veto players as it treats them as commonly known preference profiles, and thus creates serious gaps in the literature. This dissertation aims to fill these gaps in the literature by treating veto players, and those third parties that the veto players are accountable to as strategic actors in the game of politics which may take place in limited-information settings. The second important factor that the literature has not explored yet is the emergence of new veto players. This dissertation acknowledges that in certain policy areas the set of relevant veto players may include foreign actors as well as domestic ones, and analyzes how the emergence and the existence of these new players influence political decision making and the resulting policies. Finally, the fact that veto players in a political system are either elected or appointed, and thus are usually accountable to those who elect or appoint them, is the third factor that the veto players literature has yet to take into account. This dissertation includes those third parties as strategic players in the game of political decision making, and thus contributes towards filling out this gap in the literature. The chapters investigate general questions on institutions and political decision making while drawing upon specific examples from Turkish politics using formal analysis, and game theoretical and statistical tools.Keywords: Political decision making, veto players, strategic interaction, formal analysis, game theory.