Lessons learned from Turkey`s international mediation efforts in Syrian-Israeli and Palestinian-Israeli conflicts since 2002: Impact of impartiality of the mediator on the mediation outcomes

Abstract

Bu tez, Türkiye'nin 2002'den itibaren Israil- Suriye ve İsrail- Filistin uyuşmazlıklarındaki arabulucluk rolünde, arabulucunun taraflar acısından algılanan tarafsızlığının, basarılı arabulucuk sonucu almaya etkisini bulmayı amaçlamaktadır. Bu araştırma, arabuluculuk sürecini ikili bir ilişki yerine iki tarafında arabulucu algısını dikkate alarak üçlü bir süreç olarak inceleyecektir.Bu doğrultuda, Türkiye'nin Suriye-İsrail ve İsrail- Filistin uyuşmazlıklarındaki arabuluculuk girişimleri karşılaştırmalı durum analizi methoduyla incelenecektir. Araştırmada metin analizi ve kapsamlı mülakat teknikleri kullanılmıştır. Çalışmada kullanılan veriler Türkiye, İsrail, Suriye ve Filistin politika karar vericilerinin 2002' den itibaren olan resmi açıklamarı, nitelikli gazete metinleri, ve bilimsel makalelerdir. Bu kaynakları desteklemek için Türk Dış Politikası karar alıcılarıyla mülakatlar yapılmıştır.Araştırmaya göre, Türkiye arabuluculuk girişimlerinde iki taraf içinde dengeli bir eğilim gösterebilirse, taraflılığından yararlanarak başarılı sonuçlara ulaşabilir. İkinci olarak, davranışta tarafsızlık ve tutumda tarafsızlık arasındaki fark belirtilmelidir. Bu doğrultuda, Türkiye'nin arabuluculuk girişimlerinde davranıştaki tarafsızlığı, tutumundaki tarafsızlık gerekli olmaksızın, basarılı sonuçlar almasına olumlu etki göstermiştir.Anahtar Kelimeler: Uluslararası Arabuluculuk, Tarafsızlık, Israil- Filistin Uyusmazlığı, Israil-Suriye Uyusmazlığı, Türk Dıs Politikası

The thesis aims to explore influence of impartiality of the Turkey?s mediation efforts since 2002 in the conflicts of Israel-Syria and Israel-Palestine on the Turkey?s mediation outcomes perceived by the disputants which are Israel, Palestine and Syria. This research examines the mediation process as a triangular process rather than dyadic by taking every disputants? perception towards the mediator into account.To this aim, comparative case study is used which is Turkey?s mediation efforts in Syrian- Israeli and Israeli- Palestinian conflicts since 2002. The research consists of a textual analysis and in depth interviews. Most of the data used in this study derived from the official declarations of high level policy makers of Turkey, Israel, Palestine and Syria since 2002 as well as qualified newspaper accounts and academic writings. In order to complement those sources, interviews were conducted with the high level foreign policy makers of Turkey.Based on the research, the findings show that Turkey as a mediator could utilize its partiality by establishing a balanced relative bias towards disputants in order to achieve successful outcomes. Secondly, the distinction should be made between impartiality in attitude and impartiality in behavior. Accordingly, Turkey?s impartiality in behavior, not necessarily impartiality in attitude; has a more positive influence on achieving successful outcomesKeywords: International Mediation, Impartiality, Israeli- Palestinian Conflict, Israel- Syrian Conflict, Turkish Foreign Policy