The role of ngos in the asylum system in Turkey: Beyond intermediation

Abstract

Bu tezin temel amacı Türkiye'deki iltica sisteminde STK'ların rolünü araştırmak ve bu alanın STK'lar açısından haritasını çıkarmaktır. Bunun için ilk olarak hem ilticaya dair hukuki çerçevedeki, hem de yazılı metinlerden farklılık gösteren uygulamadaki sorunlar incelenmektedir. BMMYK ve sekiz STK ile yapılan yarı yapılandırılmış 12 görüşmeye dayanarak, STK'ların mevzuattaki ve uygulamadaki sorunların çözümüne dair ne kadar güç ve kapasiteye sahip olduklarına odaklandım. Maddi kaynak yetersizliği, devlet görevlilerince ciddiye alınmama, mevzuatın belirsizliği ve keyfi uygulamalar gibi nedenlerden dolayı STK'lar kısıtlı imkânlara sahip olsalar da sistemde yine de bir rolleri var. Bu rolün mülteciler ve otoriteler arasında basit bir aracılık olmadığını, aksine STK'ların insan hakları, eşitlik veya dini referanslar gibi değer ve ilkeleri doğrultusunda sisteme müdahale eden aktörler olduğunu iddia ediyorum. Sonuç olarak, psiko-sosyal ve hukuki destek vererek mültecilerin mevcut durumunu iyileştirmek anlamında çok değerli bir işlev üstlenseler de, STK'ların sisteme dair daha kapsamlı değişimleri hayal etme ve gerçekleştirme noktasında tıkandıklarını savunuyorum. STK'ların diğer rollerinin yanı sıra politik olabilmeleri ve devleti eleştirmelerini önemli buluyor ve ?politik mücadeleyi yeniden düşünme? ihtiyacına katılıyorum.Anahtar Kelimeler: STK, mülteci, Türkiye, aracılık, hak

The basic objective of this thesis is to explore the role of NGOs in the asylum system in Turkey, and to map the asylum field in terms of NGOs. First I examine the problems in the legal framework concerning asylum as well as the ways in which the implementation of the law diverges from the written texts. Based on twelve semi-structured interviews with UNHCR and eight NGOs, I then focus on power and capacity of NGOs to bring solutions to the problems in both legislation and implementation. NGOs have limited opportunities because of the shortage of material resources, ignorance of the government officers, unclarity of the legislation and arbitrary implementation. Nonetheless, I argue that they have a significant role in the system, one which is not a simple intermediation between refugees and authorities. Rather NGOs are actors intervening in the system in accordance with their own values and priorities which may be affected by such diverse principles as human rights, equality or religious references. I conclude that although the NGOs conduct valuable work to improve the current condition of the refugees such as giving them psycho-social and legal support, they are constrained when it comes to enacting more comprehensive and systemic changes. I believe that their roles as political actors and critics of the government are as important as their other missions, and agree with the need for a ?reconsideration of political struggle? by the NGOs.Keywords: NGO, refugee, Turkey, intermediation, right