Yenidoğan sarılığı ile üridin difosfoglukuronil transferaz geninin polimorfizmi arasındaki ilişki

Abstract

7. ÖZET Giriş: İndirekt hiperbüirubinemi, yenidoğan döneminde sık karşılaşılan sorunlardan birisidir. Yaşamın ilk 5 gününde term yenidoğanların % 60'mda, preterm yenidoğanların % 80'ninde sanlık gözlenir. Bilirubin üretiminde artış, karaciğere alımda azalma, bilirubin konjugasyonundaki bozulma, enterohepatik sirkülasyonundaki artış çoğu vakada patolojik sanlık nedenidir. Ancak, sanlığı olan vakaların % 50 'sinde neden olan faktör aydınlatılamamaktadır. Aile öyküsü ve Asya ırkına sahip olma gibi bazı risk faktörleri patolojik sanlık gelişiminde genetik faktörlerin rol oynadığını göstermektedir. UGT1A1 enzimi bilirubin konjugasy onunda anahtar enzimdir. Bu enzimdeki defektler Crigler Najjar, Gilbert's Sendromu gibi familyal nonhemolitik unkonjuge hiperbilirubinemiye neden olabilir. UGT1A1 genindeki mutasyon ve polimorfizmlerin ırklar arasında değişkenlik gösterdiği bulunmuştur. Bu çalışmada, bölgemizde doğan yenidoğanlarda UGT1A1 genine ait promotor bölgedeki TATA kutusundaki polimorfizmlerin açıklanamayan patolojik yada uzamış yenidoğan sanlığına katkısı araştınlacaktır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde takip edilen, 37.gebelik haftasından büyük, doğum ağırlığı 2500 gramın üzerinde olan toplam 70 yenidoğan alındı. Bu 70 yenidoğanın, 23 'ünde patolojik (grup 1), 24 'ünde uzamış sanlık (grup 2) vardı ve bu yenidoğanlarda sanlığa neden olabilecek bir risk faktörü yoktu. Kalan 23 yenidoğan (grup 3; kontrol) takip sırasında klinik olarak sanlığı olmayan sağlıklı yenidoğanlardı. UGT1A1 enzimi biyokimyasal metodla ölçülemeyecek kadar labil olduğu için genetik düzeyde çalışılması gerekmektedir. Periferik kan örneğinden klasik methodla DNA izolasyon yapılıp, PCR amplifikasyonu kullanılıp UGT1A1 69genine ait promoter bölgedeki A(TA)n TAA dizi analizi incelendi. Takiben, PCR ürünleri DNA dizi analiz sistemi ile yorumlandı. Bulgular: Çalışmaya alman 70 infantm; 7'sınde (%10) TA7/TA7 genotipi (homozigot anormal allel), 17'sinde (%24,3) TA6/TA7 genotipi (heterozigot) ve 46'smda (%65,7) TA6/TA6 genotipi (homozigot normal allel) saptandı. Patolojik sanlık grubunda 2 (%8,7) yenidoğanda, kontrol grubunda ise 5 (%21,7) yenidoğanda TA7/TA7 genotipi tespit tespit edilirken, uzamış sarılık grubunda bu genotip bulunmadı. Bu üç grup arasında istatistiksel fark saptanmadı.ayrıca, en yüksek tespit edilen serum bilirubin düzeyleri ve genotipler arasında da farklılık gözlenmedi. Sonuç: Bizim yöremizde TA7/TA7 ve TA6/TA6 genotipinin nadir olmadığını ve bu polimorfizmin tek başına nedeni aydınlatılamayan patolojik ve uzamış sanlık etyolojisinde önemli rol oynamadığını saptandı. 70

8.SUMMARY ASSOCIATION OF NEONATAL HYPERBILIRUBINEMIA WITH BILIRUBIN UDP-GLUCURONOSYLTRANSFERASE POLYMORPHISM Introduction: Indirect hyperbilirubinemia is a common problem in newborn period. 50% of the term and 80% of the preterm babies are jaundiced during the first 5 days of life. Increased production of bilirubin, deficiency of hepatic uptake, impaired conjugation of bilirubin, and increased enterohepatic circulation of bilirubin account for most cases of pathologic jaundice in neonates. In half of the cases, however, no such factors are identified. Risk factors such as Asian ethnic group and a family history of the condition suggest that a genetic factor may be playing a role in the development of pathologic jaundice. UDP-glucuronosyl transferase 1A1 (UGT1A1) is the key enzyme for bilirubin conjugation. Defects in this enzyme can cause a nonhemolytic unconjugated hyperbilirubinemia such as Crigler-Najjar syndrome and Gilbert's syndrome. The major polymorphisms and mutations found in UGT1A1 gene show variability between different races. In this study, we will investigate whether a TATA box polymorphism in the promoter of the UGT1A1 is a contributory factor in unexplained pathologic or prolonged neonatal jaundice. Patients and Methods Seventy neonates, who were followed up in the Pamukkale University Hospital and whose gestational ages were > 37 weeks and birth weights were >2,500 g were included in this prospective study. Of these 70 infants, 23 had pathologic (group 1), 24 had prolonged indirect hyperbilirubinemia (group 2) and they had no known risk factors. The remaining 23 infants (group 3; controls) were healthy neonates who were born in our hospital and had no clinical jaundice during their follow-up period. 71Because UGT1A1 is too labile to be measured by classic biochemical methods, nonhemolytic unconjugated hyperbilirubinemia is ideally studied at the genetic level. After genomic DNA was obtained by standard methods from peripheral leukocytes, analysis of the A (TA)n TAA motif in the promoter region of the UGT1A1 gene will be performed by PCR. The followed PCR products were seguenced with an automated fluorescence sequencer. Result: These seventyinfants en rolled in the study, 7 (10%) had TA7/TA7 genotype (homozygous for abnormal allel), 17 (24,3%) had TA6/TA7 genotype (heterozygous), and 46 (65,7%) had TA6/TA6 genotype (homozygous for abnormal allel). Two (8,7%) infants in pathologic group and 5 (0%) infants in controls group had TA7/TA7 genotype, whereas in the group of prolonged indirect hyperbilirubinemia this genotype had not established. The differences among the three groups were not statistically significant. Also no differences were observed among different genotypes and pik serum total bilirubin concentrations. Conclusion: We showed that TA 7/7 and TA 6/7 genotypes are not rare in our population and the presence of these polymorphisms alone does not play a significant role in the etiology of unexplained pathologic or prolonged neonatal hyperbilirubinemia. 72