Whither synchronization the European Union transport policy and Turkey

Abstract

Bu tez ağırlıklı olarak taşımacılık politikası üzerindeki fırsatları ve zorlukları tanımlayarak Türkiye ve Avrupa Birliği arasındaki üyelik sürecini yeniden canlandırmayı amaçlamaktadır. Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne katılım sürecinin yedi yıldır tıkandığı gözönüne alınca, işbirliğinin mümkün olduğu alanları tanımlamanın önemli olduğu anlaşılmaktadır. Belirli alanlardaki fırsatların ve zorlukların tanımlanması ile, Türkiye'deki reform süreci yeniden canlanabilir. Bu çalışmanın ana sorusu neden Türkiye'nin belli AB politikaları ve teknik standartlarını uyarlarken, diğerlerinde tereddütte kalmasıdır. AB politikalarının ve standartlarının uyarlanmasındaki bu değişkenliğe cevap vermek için öncelikle katılım sürecindeki Avrupalılaşma kavramının teorik çatısı incelenmiştir. Bu çalışma açık bir biçimde göstermiştir ki varolan Avrupalılaşma yaklaşımlarının Türkiye örneğine yardımcı olmamasıdır. Bu tez bu sorunun cevabının Amerika Birleşik Devletleri'in kamu politikaları literatüründe geliştirilmiş olan yeni bir teorik çatı ile bulunabileceğini önermektedir. Bu teorik çatıdan geliştirilen birbiriyle ilişkili iki hipotez, dağıtıcı politikaların yeniden paylaştırıcı politikalara nazaran üye ülkelerde uygulanmasının daha kolay olduğunu belirtmektedir. Bu hipotezleri test etmek için, biri paylaştırıcı etkileri olan diğeri yeniden paylaştırıcı özelliği olan iki politik alan seçilmiş ve incelenmiştir.Bu çalışmanın başlıca bulgaları şunlardır: ilk olarak, Türkiye paylaştırıcı etkileri olan AB ulaştırma politikalarının uygulanmasında daha başarılı olmuştur. İkinci olarak, tam üyelik perspektifinin olmadığı durumlarda yeniden paylaştırıcı etkisi olan ulaştırma politikalarının senkrenizasyonun da ise daha az başarılı olmuştur.Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Avrupalılaşma, genişleme süreci, Türkiye'nin giriş süreci, kurumsallık teorileri, AB Ulaştırma Politikası, kamu politikası.

This thesis mainly aims to identify opportunities and challenges for bolstering EU - Turkey cooperation on transport policy. The identification of the possible areas of cooperation is important since the accession process of Turkey has been stalled for seven years. By identifying opportunities and challenges in specific areas, the EU reform process in Turkey can be again revitalized. Focusing on transport policy, this study examines a central puzzle: why Turkey adjusts certain EU policies and technical standards while being reluctant to adopt in others.To explain the variance in the harmonization of EU policies, the Europeanization theoretical frameworks in the accession process are examined. And this study clearly shows that existing Europeanization approaches are not helpful in the Turkish case. It, then, suggests that this puzzle would be tackled by using novel theoretical framework which is borrowed from Public Policy literature developed in the United States. From this a pair of related hypotheses are developed mainly suggest that distributive policies will be more easily adopted than redistributive policies in candidate countries. To test them, two policy cases one with predominantly distributive implications and the other with mostly redistributive implications are selected and processed.The main findings of this study are as follows: first, Turkey has mostly been successful in adopting of EU transport policies with distributive impacts. Secondly, synchronization of transport policies with redistributive impacts, however, has been less promising, especially without a full membership perspective.Keywords: European Union, Europeanization, enlargement process, Turkey's accession process, institutionalism theories, EU Transport Policy, public policy