Essays in empirical corporate finance

Abstract

Bu tez, yönetim kurulu üyeleri ve üst düzey yöneticilerin şirket birleşmesi görüşmeleri sırasındaki tutum ve davranışlarının birleşme sonuçlarına etkisini inceleyen iki makaleden oluşmaktadır. İki makalede de SEC izahnamelerinden manuel olarak toplanmış kapsamlı ve özgün bir veri seti kullanılmıştır. İlk makalede, söz konusu veri setine ve basında yer alan haberlere dayanılarak, birleşen şirketlerin yöneticileri veya yönetim kurulu üyeleri arasında birleşme sürecinde etkili olan bir tanışıklığın bulunup bulunmadığı saptanmıştır. Şirketler arasında böyle bir sosyal bağ bulunduğunda, birleşmiş şirketin ve alıcı şirketin duyuru tarihi çevresindeki anormal hisse senedi getirileri azalmaktadır. Bu olumsuz etki, bağın zayıf olduğu durumlardan kaynaklanmaktadır. Sosyal bağlar, başka alıcılardan teklif alma olasılığını da azaltmaktadır. Ayrıca, yöneticiler arasında sosyal bir bağ olduğunda, özellikle bu bağ güçlüyse, finansal danışmanlara ödenen ücretler azalmakta, pazarlık süresi kısalmakta ve hedef firma yönetim kurulu üyelerinin alıcı şirkette görevlerini sürdürme olasılığı artmaktadır. Tezin ikinci makalesinde ise, hedef şirketin alıcı şirketle ilk görüşmesinden işlemin duyurulmasına kadar geçen sürede hedef şirket yönetim kurulunun düzenlediği toplantıların zamanlamasına ve sayısına odaklanılmıştır. Yapılan analizler, hedef şirket yönetim kurulunun görüşmelere erken dahil olmasının şirketin hissedarlarının getirilerine ve birleşme primlerine pozitif etkisi olduğunu göstermektedir. Bu ilişki, özellikle hissedarların şirket üzerindeki kontrollerinin zayıf olduğu, dolayısıyla yönetim kurulu tarafından korunmaya daha çok ihtiyaç duydukları durumlarda geçerlidir. Öte yandan, hedef şirket yönetim kurulunun süreç boyunca düzenlediği toplantıların sayısının hissedarların getirilerine bir etkisi bulunmamıştır. Ayrıca, yönetim kurulunun sürece erken katılması ve çok toplantı yapması yüksek bir fesih tazminatının onaylanması olasılığını azaltmaktadır. Son olarak, yönetim kurulunun görüşmelere erken dahil olması, hedef şirketin genel müdürünün alıcı şirkette görevlendirilme olasılığını azaltmaktadır.Anahtar kelimeler: şirket birleşmeleri ve satın alımları; kurumsal yönetim;sosyal bağlar; yönetim kurulu toplantıları; hissedar getirileri

This dissertation contains two articles, each of which investigates whether the attitude and behavior of directors and executives during the merger negotiation process affect merger outcomes. Both articles rely on a unique and extensive dataset, manually extracted from SEC filings. In the first article, using this dataset and merger-related news articles, I detect if a social tie between directors or executives of merging firms is effective during the making of the deal. The results show that the existence of a social tie significantly reduces abnormal announcement returns accruing to the combined entity and to the acquirer firm. This adverse effect is driven by deals in which the tie is distant. Social ties also significantly decrease the likelihood of receiving competing bids. Moreover, connected deals, particularly those involving close ties, are associated with lower financial advisory fees, a shorter negotiation period and a higher likelihood of target director retention. The second article focuses on the target board's meeting activity from the date of the first contact with the acquirer to the announcement date. Rapid involvement of the target board in merger talks increases target shareholder returns and premiums, especially when shareholders have weak control over their firms and are more in need of board protection. In contrast, the number of target board meetings does not appear to affect shareholder wealth. Both early board involvement and a high board meeting count reduce the likelihood of an excessive target termination fee. Furthermore, early board involvement hurts target CEOs by decreasing their retention likelihood.Keywords: mergers and acquisitions; corporate governance; social ties;board meetings; shareholder returns