The future of the Eu and North africa: Renewables?

Abstract

AB'nin yenilenebilir enerji hedefleri ve gelişmiş teknolojisi, yenilenebilir enerji kaynakları bol olan güney Akdeniz ülkeleriyle (Fas, Cezayir, Mısır, Libya, Tunus) teoride karlı bir ortaklığa işaret etmektedir. Fakat bu ortaklık günümüzde beklenen seviyeden çok uzakta kalmıştır. Bu tezin argümanı AB'nin tüm bu ülkelere aynı yaklaşımı uygulamasının onların ortaklığa yanaşmamasına neden olduğu yönündedir. Proje bazlı ikili ortaklıklar bu problemin aşılmasını sağlayabilir. Ele alınan üç büyük girişim içerisinde UfM bu hedefe en yakın olmasına rağmen ülkelerin kendilerinden kaynaklı engeller süreci yavaşlatmaya devam etmektedir. Devletlerin enerji sübvansiyonları, siyasal çalkantılar, alışılagelmiş enerji kaynaklarının önemini koruması, ekonomik ve bürokratik bariyerler bu tezin incelediği bazı engellerdir. Bütün bu sorunlar ayrı ayrı ülke bazında örneklerle ele alınmıştır. Bununla birlikte, iki büyük ölçekli proje olan Desertec ve MSP vaka incelemesi olarak ele alınarak teori ve pratik arasında bağ kurulmaya çalışılmıştır. Proje bazlı girişimler olmakla birlikte, girişimlerin başarısız olmasına neden, ilgili ülkelerin spesifik ihtiyaçlarının değerlendirmeye alınmamasıdır. Bu sonuca ulaşmadan önce beş ülkenin yenilenebilir enerji kaynakları ile ilgili veriler ve düzenlemeler detaylı olarak analiz edilmiştir. Ardından yenilenebilir kaynaklar üzerine vurgu yapılarak AB – Kuzey Afrika ülkelerinin ilişkilerindeki gelişim incelenmiştir. Son olarak da bu ilişkinin gelecekteki görünümü hakkındaki çıkarımlar ortaya konmuştur.Anahtar Kelimeler: Yenilenebilir Enerji, MSP ve Desertec, AB'nin Enerji Politikası,Kuzey Afrika'nın Bölgesel Entegrasyonu, Akdeniz Ülkeleri

The EU with its clean energy targets and advanced technology constitutes a perfect match in theory with renewable energy rich south Mediterranean (Algeria, Egypt, Libya, Morocco, Tunisia), which has not been the case yet. Further collaboration in the field of renewable energy between them has not been realized. The thesis argues that the EU's one-size-fits-all approach alienates these states and slows down the process. Bilateral agreements based upon projects may be a solution to overcome this problem. Although among three of the initiatives handled, UfM is the closest to this solution there are still challenges caused by the states themselves. Energy subsidies, political uprisings, superiority of conventional resources and barriers due to financial and regulatory shortcomings are just some analyzed in the scope of this thesis. All of the problems were elaborated on individually using examples from the five countries mentioned above. Moreover two large-scale projects (Desertec and the MSP) were examined as case studies to bind the theoretical discussion to real-life situations. Although they were project-based initiatives the specific needs of the relevant countries were not taken into account again, which lead to their failure. Before reaching this conclusion, energy outlook and regulations related to renewables of the five states were analyzed in detail. After that the evolution of the EU – North African relations were dwelled on with emphasis on the renewables. Before the conclusion, future prospect of this relation was given.Keywords: Renewable Energy, MSP and Desertec, The EU's Energy Policy, Regional Integration of North Africa, Mediterranean States