Legitimization of the single-party period of Turkey: A critical approach

Abstract

Bu çalışmada Türkiye'de uzun süredir kabul edilen, 1925-1946 arası Tek-Parti Dönemi'nin koşullar gereği olduğu argümanı sorgulanmaktadır. Tek-parti savunucularının argümanlarından örnekler vererek, Türkiye'de Tek-Parti Yönetimi'nin koşullar gereği değil, kişisel tercih sonucu olduğu savunulmaktadır. Tek-parti meşrulaştırmasının alt başlıklarına tek tek değinilerek, Türkiye'de tek-parti döneminin koşullar gereği olduğu argümanının ikna edici olmadığı öne sürülmektedir.

This thesis questions the long embraced assumption in Turkey which is based on the premise that single-party period of Turkey between 1925-1946 was because of the `conditions of the era.` By giving examples from advocates of single party, I am arguing against the exigency of a single-party period and I am offering that it was purely based on preference. By going into the subheadings of single-party advocacy, I am analyzing each of them and trying to show that as a whole the argument that conditions of the era necessitated a single-party regime is not convincing.