Optimal unemployment insurance in Turkey in the presence of moral hazard and liquidity constraints

Abstract

Bu tez, Türkiye'de uygulanmakta olan İşsizlik Sigortası Programı'nı incelemeyi ve geliştirmeyi hedeflemektedir. Bu tür programlar dünyada da yaygın bir şekilde kullanılmakta ve işsizlere sağladığı olanaklardan dolayı çokça övülmektedirler. Öte yandan işsizlerin iş bulma davranışlarını olumsuz etkiledikleri gerekçesiyle de eleştirilerin hedefi olmaktadırlar. Bu sorun, eksik piyasalar modelinin 2004-2008 Türkiye'sine kalibre edilmesi ile incelenmiştir. Modelde iktisadi ajanlar işsizlik maaşının yüksekliğini de dikkate alarak işe girip girmeme kararını vermektedirler. Sonuçlar, alt sınır olarak belirlediğimiz %10 ahlaki tehlike seviyesinde, optimal bir işsizlik programı kullanmanın refahı %0.15 arttıracağını göstermektedir. Daha sonra bu model işsizlik maaşı almaya hak kazanmanın olasılıksal varsayılmasıyla genişletilmiştir. Bu eklenti işsizlik maaşlarının belirli bir süre için verildiği gerçeğini modele eklememize olanak sağlamaktadır. Bu yeni durumda %10 ahlaki tehlike için refah kazanımları %0.01'e kadar düşmüştür. Ancak iki modelde de sonuçlar ahlaki tehlikenin boyutuna son derece duyarlıdır. Daha yüksek ahlaki tehlike seviyeleri için refah kazanımları %9.17'yi bulmaktadır.Anahtar Kelimeler:˙I¸ssizlik Sigortası; Geçmi¸se Baglılık; Ahlaki Tehlike; Likidite ˘Sınırlamaları; Sosyal Güvenlik.

This study aims to analyze and improve the Unemployment Insurance Program adopted in Turkey. Such programs are praised highly in the world for providing relief to unemployed people. On the other hand, they are criticized for the adverse incentives they introduce to agents' reemployment efforts. I address this issue by employing an incomplete markets equilibrium model. Agents are making endogenous employment decisions depending on the generosity of the insurance payments. The model is calibrated so that it would mimic Turkish economy in 2004-2008. For a 10% lower bound level for moral hazard, the results indicate, welfare can be increased by 0.15% by adopting an optimal unemployment insurance program. Next, I extend the model to a case where eligibility to unemployment benefits are stochastic. This extension allows the model to account for the fact that these benefits are paid only for a limited time. For a 10% moral hazard rate, the welfare gains from adopting an optimal program are reduced to 0.01%. However, both welfare results are sensitive to degree of moral hazard. Welfare gains get as high as 9.17% for higher levels of moral hazard.Keywords: Unemployment Insurance; History Dependence; Moral Hazard; Liquidity Constraints; Social Security