Debate and the public agenda: Turkish opposition parties and the policymaking process 1983-2015

Abstract

Türkiye'nin yapısal tasarımının hükümetin lehine olduğu bir yasama düzeninde, yasa yapım sürecinde muhalefet partileri nasıl bir rol oynamaktadırlar? Önceki çalışmalar her ne kadar seçkinler ve kitle tutumlarının siyasi muhalefetin üzerine etkisini, bireysel muhalefetin durum incelemesini ve siyasi parti sistemlerinin yasalarla güvence altına alınmasını inceledilerse de; muhalefet partilerinin Türkiye'deki politikaya etki süreçlerini inceleyen deneysel bir çalışma daha önce yapılmamıştır. Frank R. Baumgartner'ın geliştirdiği kuramsal tasarımı kullanan bu tez Türkiye Büyük Millet Meclisi'ndeki genel görüşmeleri ve 1983'ten 2015'e Meclis'te muhalefet partilerinin Türk yasama sisteminde kullandıkları politik çatışmalarının araçlarına bir açılım sağlayarak yaşanan görüşmelerin medyada ne ölçüde yer bulduğunu ölçmek ve çözümlemeyi hedeflemiştir. Bu tez Baumgartner'ınyaklaşımı istikrarsız ve dolayısıyla çatışma içeren bir siyasal ortamda istikrar ve demokrasi arasında bir denge bulunmaya çalışılırken muhalefetin nasıl çaba gösterdiğini çözümlemektedir. Tam kurumsallaştırılmamış bir yasama sistemi ortamında politik çatışmaların nasıl şekillendiğini, yasama yapanlar ile dış etkenlerin arasındaki bağlantı eksikliğine nasıl maruz bırakıldığını ve medya özgürlüğünün eksik olduğu bir ortamda bu sürecin etkisinin olup olmadığını araştırmaya yarar. Türkiye'de de benzer bir siyasal çerçeve içinde muhalefetin yasama organını ve genel görüşme olanaklarını kullanarak gündemi genişletmeye olan etkisini araştıran bu çalışma, daha önce dikkat edilmemiş bir muhalefet işlevini böylece gün yüzüne çıkartmaya yardımcı olmaya çalışmıştır.Anahtar Kelimeler: Türkiye Büyük Millet Meclisi, muhalefet partileri, politik çatışmalar,yasama kurumu, demokrasi

In a legislative system such as Turkey's in which the institutional design favors governance over inclusiveness, what role do opposition parties play in the legislative process? Previous studies have investigated elite and mass attitudes towards political opposition, case studies of individual opposition parties and the institutionalization of the party system, but an empirical exploration of the contribution of opposition parties to the Turkish policymaking process is lacking. Applying a framework engineered by political scientist Frank R. Baumgartner, this thesis quantifies and analyzes general debate in the Turkish Grand National Assembly and the magnitude of media coverage of these debates from 1983 to 2015 in order to gain insight into the tools of political conflict used by opposition parties in the Turkish legislative system. This thesis concludes that when the forces of political conflict are played out against the backdrop of a not fully institutionalized legislative system, subject to a lack of linkages between legislators and outside actors, and operating in a less free media climate, Baumgartner's framework reveals an inconsistent picture and the patterns of conflict that are revealed in the Turkish case reflect a larger struggle in finding a balance between stability and democracy.Keywords: Turkish Grand National Assembly, opposition parties, political conflict,legislative institutionalization, democracy