Tracing vision: The emergence of subjectivity in landscape

Abstract

Bu metin tarihsel altyapısı içerisinde görmenin nasıl inşa edildiğini ve görmeye dayanan öznel deneyimlerin sunumunda ve/veya tasvir edilişinde görsel içeriğin ne şekillerde değerlendirildiğini sorgulamayı amaçlamaktadır. Rönesans öncesinden başlayarak modern çağa uzanan bir dönemi kapsayarak manzara tasvirlerinde lineer perspektif kullanımı, görme, temsil biçimleri, gerçeklik, gözün ve gözlemcinin pozisyonu arasındaki ilişkiye odaklanmaktadır. Lens bazlı görüntüler, dizinsel yapıları gereği kolaylıkla gerçekliğin bir kopyası olarak algılanır. Bu görüş doğrultusunda, metin fotoğraf ve videoyu belge niteliği taşıma yükünden uzaklaştırıp öznel gerçeklikler inşa etmeye olanak sağlayan yöntemler araştırıyor. Bu tez görmenin ve yerin zamana bağlı olarak dönüşümü, öznellik ve çoklu perspektif gibi kavramlar çerçevesinde son iki yıl içerisine ürettiğim işlerin okumasını yaparak, metinsel altyapısını sunmayı amaçlamaktadır. Lineer perspektif kullanımını ve realist temsil biçimlerini dışarıda tutan geleneksel ve modern sanat formlarını inceleyerek, bu formların kavramsal özelliklerinin çağdaş dijital hareketli görüntü pratiklerine nasıl uygulanabileceğini araştırmaktadır.Keywords: Vision, Landscape, Linear Perspective, Re/presentation, Photography, Video

The main objective of this text is to question and research the relevant historical context of the ways in which vision is constructed and content is utilized to (re)present the flow and accumulation of subjective experiences based on vision. The dissertation especially meditates on the use of linear perspective in depictions of landscape and the configured relationship between vision, representative forms, reality and the position of the eye and observer beginning from pre-Renaissance and reaching towards the modern era. Lens-based images, due to their indexical nature is readily taken as a duplicate of reality. Following this, the text explores possible means of shifting this documentarian burden and contextualizing photography and video as tools for the construction of subjective realities. This paper aims to offer a textual basis for a number of photographic and videographic works that I have produced within the last two years. In the core of these works lie the concepts of subjectivity, multi-perspectivity and the transformation of space and vision through time. Looking at traditional and modern art forms that exclude linear perspective and avoid representing space in realistic manner, it investigates how conceptual features of these forms canbe applied to contemporary digital moving image practices.Anahtar Kelimeler: Görme, Manzara , Lineer Perspektif, Tasvir, Fotoğraf, Video