Hidroksidopamin ile indüklenen sıçan Parkinson hastalığı modelinde vareniklinin etkisi

Abstract

Parkinson hastalığı (PH) esas olarak nigrostriatal dopaminerjik sistemde bozulma ile karakterize nörodejeneratif bir hastalık olarak ele alınsa da, hasar ilerledikçe nöronal nikotinik asetilkolin reseptörleri (nAChR) sayısında azalma görülmektedir. Sağlıklı durumda nAChR'lerin aktivasyonunun striatal dopaminerjik aktiviteyi artırdığı göz önünde bulundurulduğunda nAChR'ler PH tedavisinde yepyeni bir hedef haline gelmiştir. Santral sinir sisteminde (SSS) en yaygın görülen nikotinik reseptör tipi α4β2 ve α7'dir. Vareniklin tartarat parsiyel α4β2 agonisti ve α7 tam agonistidir. Bu çalışmada PH'de nAChR'lerin rolünü ve vareniklinin etkisini göstermek amacıyla davranış testleri ve beyin dokusu analizleri yapılmıştır. 6-OHDA ile PH modelinin oluştuğu apomorfin ile indüklenen dönme testi ile kanıtlanmıştır. Aktivitemetrede ölçülen parametrelerden hareketsizlik, stereotipik hareket ve ambulatuvar hareket üzerine vareniklin etkisi anlamlılık gösterirken, vertikal hareket ve toplam hareket mesafesine etkisi olmadığı görülmüştür. Silindir testi, vibrissae (bıyık kılı) ile gerçekleşen önkol yerleştirme asimetrisinin ölçüm testi, rotarod testi ve kafa pozisyonu testinde de vareniklinin parkinsonlu sıçanlarda etkisi gözlenmemiştir. Davranış testlerinin yanısıra dekapite edilen sıçanlarda beyin lizatı hazırlanarak dot blot analizi ve immunohistokimyasal (IHC) boyama yapılmış, PH'de nAChR sayısındaki azalma gözlenmiştir. Vareniklin uygulanan grupta ise nAChR ekspresyonundaki artış anlamlıdır.Sonuç olarak; PH'da görülen bazı kinetik bozukluklar unilateral PH modelinde de oluşturulabilmektedir. Vareniklin, hareket değil, kinetik bozuklukları iyileştirebilmektedir. Alfa7 alt ünitesinin hem PH hem de vareniklinin etkisinde daha büyük rol oynadığı görülmüştür.

The Parkinson's disease (PD) is a neurodegenerative disease basically characterised by impairement of the dopaminergic system. Reduction of neuronal nicotinic aceylcholine receptors (nAChR) number is evident with the advance of the degeneration. Since nAChR activation enhance striatal dopaminergic function, nAChR had become a novel target in PD therapy. The α4β2 ve α7 are the most prevalent subtunits in the central nervous system. Varenicline tartrate is a partial agonist of α4β2and full agonist of α7. This study aimed at investigating role of nAChR in PD,using behavioral tests and determining nAChR subunites in substantia nigra (SN), The PD model was induced by unilateral 6-hydroxydopamine (6-OHDA) lesion of rats SN (PD rats), and the induction of the model was verified by apomorphine-circling.The nAChR subunites were determined immunohistochemically and dot blot. The results showed that, varenicline improved akinasia, stereotyped movements and ambulation, whereas it did not change movements distance, forearm placing asymmetry, rotarod and head position. The nAChR subunits, α7 and α4β2 were nonsignificantly decreased in PD, whereas varenicline increased these subunits especially the alpha7. İn conclusion: Some of the kinetic disorders observed in PD could be induced in unilateral PD model. Varenicline improved the kinetic, but not the movement disorders. Alpha7 subunite seems playing greater role in PD and the effect of varenicline.