A categorization of State-NGO relationships in humanitarian diplomacy: The case of İHH in the Philippine peace process

Abstract

Bu çalışma, Bağımsız Gözlemci Heyetinin bir üyesi olarak Filipinler (Mindanao) Barış Süreci'ne dahil bulunan İHH İnsani Yardım Vakfı'nın bu süreçte Türk Devleti ile geliştirtiği ilişki biçimlerini araştırmayı hedeflemektedir. Bu çalışma, STK-Devlet ilişkileri için Cooper & Hocking'in (2000) önerdiği üçlü kategorilendirme biçimini iki yeni kategori ile geliştirerek, STK-devlet ilişkisi çalışmalarına beşli kategorilendirme modelini teklif etmektedir. İHH'nın farklı seviyelerden yürütücüleri ile yapılmış olan yarı yapılandırılmış mülakatlar bu araştırmanın temel verisini oluşturmaktadır. Bu tez, Filipinler örneğinde Vekil (agent) ilişki şeklinin mevcut olmamasına rağmen, diğer işbirliği türlerinin, yani Ortak Yönetici (joint manager) ve Harekete Geçirici (kickstarter), var olduğunu bulmuştur. Buna ek olarak, İHH'nın Türkiye Devleti ile Türkiye'nin sivil toplum kültüründen doğan farklı ilişki biçimleri geliştirdiği görüşmüştür. Bu farklı roller bu çalışmada Paydaş (stakeholder) ve Temsilci (representative) olarak tanımlanmıştır.Anahtar Kelimeler: Sivil Toplum Kuruluşları, İnsani Diplomasi, Track 1.5 Diplomasi,Türkiye, İHH İnsani Yardım Vakfı

This study aims to explore the various patterns of relationships IHH Humanitarian Relief Foundation developed with the Turkish state during IHH's involvement in the Philippine (Mindanao) Peace Process as a member of the Third Party Monitoring Team. This research puts forward a new categorization model for the study of NGO-state relationships. The threefold categorization model that is suggested by Cooper & Hocking (2000) -which consists of Agent, Joint Manager, and Kickstarter patterns- is expanded upon with two additional categories that are suggested by the author of this thesis. Semi-structured interviews with various IHH executives provided the data for this research. This thesis found that although the Agent pattern of relationship is absent in the Philippine case, other forms of cooperative relationships, namely the Joint Manager, and the Kickstarter, do exist. Moreover, IHH is found to establish two distinct patterns of relationships with the Turkish state that lie outside of the threefold categorization of Agent, Joint Manager and Kickstarter as a consequence of the civil society culture of Turkey. These two distinct patterns of relationships are identified in this study as Stakeholder, and Representative.Keywords: Nongovernmental Organizations, Humanitarian Diplomacy, Track 1.5 Diplomacy, Turkey, IHH Humanitarian Relief Foundation