The European foreıgn polıcy and non-state armed groups

Abstract

Avrupa Birliği (AB) devlet olmayan silahlı gruplara, özellikle isyancı gruplara, gerçekten nasıl yaklaşır? AB'nin bu oluşumlarla kurduğu ilişkiye baskın olarak şekil veren normatif mi yoksa jeopolitik kaygılar mıdır? Bu tez AB'nin isyancı gruplara karşı duruşunu belirlemesinde dikkate aldığı isyancı gruplarla ilgili olan etmenleri anlamayı amaçlar. AB'nin neden bazı grupları desteklerken diğerlerine mesafeli davrandığını gösterecek kuramsal bir dayanak geliştirdim. Böylece bu özerk siyasi oluşumları (a) kendi halkı gözündeki yasallık seviyesine (b) yönetim iddiasında bulundukları topraklardaki uyguladıkları güç seviyesine (ve örgütlerinin gücünü) göre ayırt eden bir sınıflandırma inşa ediyorum. AB'nin davranışsal kalıplarını keşfetmek için, analizimi yüksek seviye yasal ve örgütsel gücü olan grupları temsil eden Filipinler'deki MILF, düşük seviye yasal ama örgütsel gücü yüksek grupları temsil eden Sri Lanka'daki LTTE ve düşük seviye yasal ve düşük seviye örgütsel güce sahip grupları temsil eden Sudan'daki Janjaweed üzerinde karşılaştırmalı vaka çalışması olarak yürütüyorum. Sonuçlar gösteriyor ki isyancı gruplar üzerindeki dış politika değişimleri büyük bir ölçüde isyancı grupların özellikleri ile açıklanıyor. Böylece, bu grupların proto diplomatik faaliyetlerine karşılık verilirken kullanılan aletler hem çıkar hem de normatif temelli yaklaşımların üstüne kurulu oluyor.Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği dış politikası, devlet olmayan silahlı gruplar, isyan,isyancı gruplar, yasallık, organizasyonel güç

How does the EU really approach the NSAGs, the insurgent groups in particular? Does normative or geopolitical concerns trump over shaping EU's relations with these entities? This thesis aims to understand the rebel organization related factors that the EU takes into account in determining its stance towards an insurgent group. I develop a theoretical foundation for my study to demonstrate why the EU supports some NSGAs while keeping some at its arm's length. In doing so, I build a taxonomy whereby such autonomous political entities are categorized with respect to (a) their level of legitimacy in the respective population' eyes, (b) the level of power (and the strength of their organization). These organizations can wield across the areas they claim a rule on. To explore the behavioral pattern of the EU, the analysis is conducted through a comparative case study on the MILF in Philippines, which represents the group with high legitimacy but high organizational strength, the LTTE in Sri Lanka which represents the group with low legitimacy and high organizational strength and the Janjaweed in Sudan representing the group with low level of legitimacy and low level of organizational stregnth . The results show that foreign policy variation across the insurgents can be explained to a great extent by the characteristics of the insurgent groups and the instruments used in addressing their proto-diplomatic activities are both driven by normative and interests-based approach.Keywords: European Union foreign policy, non-state armed groups, insurgency, insurgent groups, legitimacy, organizational strength