Patronsuz Kazak, or jumpers without masters: A critical engagement with commoning and new social movements in Turkey

Abstract

Bu tez, neoliberalizmin işçi sınıfının bir sınıf olarak direnme ve kolektif çıkarları için örgütlenme kapasitesini nasıl şekillendirdiğine dair siyasi ve sosyolojik bir araştırma sağlıyor. Tezde işçi hareketlerinin toplumun kapitalist yapıları dahilinde anti-kapitalist ilişkiler geliştirmekteki önemini tartışıyorum. Ayrıca Türkiye'nin yakın neoliberal geçmişini ve bunun işçi hareketleri üzerindeki dönüştürücü etkisini ele alıyorum. Sınıf mücadelesinin iç içe geçmiş biçimlerini, güncel bir işçi direnişi ve öz-yönetim pratiği örneği olan Kazova Direnişi ve Kazova Kooperatifleri üzerinden analiz ediyorum. Kazova Direnişi, neoliberalizmin kültürel, toplumsal ve yasal mekanizmalar aracılığıyla nasıl sınıf-içi bölünmeye yol açtığını ortaya koymak için önemli bir örnek oluşturuyor. Bu çalışmadaki amacım, Kazova Direnişi'ndeki göz ardı edilen bölünmeyi saha çalışması ve mülakatlarla incelemek. Bu ayrılık, aynı mücadeleden iki farklı kooperatif çıkarmanın ötesinde, geçmişe dair iç içe ve hatta çatışan anıları ortaya çıkartıyor. Kazova örneği, işçilerin birbirleriyle ve diğer gruplarla olan ilişkilerindeki değişimin kesişim noktasında siyasal süreçlerin nasıl işlediğini, ve bu ilişkilerin kolektif eylemi nasıl şekillendirdiği soruları cevaplandırmak için önemli fırsatlar sağlıyor. Müşterekliğin siyaseti ve müşterekleştirme pratikleri üzerine eleştirel bir diyaloga girmekle beraber, anti-kapitalist ilişkilerin siyasaldaki öneminin gözardı edildiğini savunuyorum.

This thesis provides a political and sociological investigation of how the capacities of the working class to resist and organize for its collective interests as a class are shaped under neoliberal era. I analyze the intermingled forms of class struggle through one recent example of workers' resistance and self-management practice: the Kazova Resistance and the Kazova Cooperatives. Within the empirical framework of the Kazova Resistance, and based on the split within the resisting groups, I discuss the importance of labor movements in developing anti-capitalist relations, and its effects on the capitalist structures of society. The Kazova Resistance provides a significant ethnographic site to demonstrate how neoliberalism generates intra-class fragmentation through cultural, social, political and legal mechanisms. I also address Turkey's recent neoliberal history and its transforming effects on the labor movements, and compare technological and organizational structures which show underlying factors and tools provided during the process of the split in the Kazova Resistance. My aim in this work is to explore underrepresented separation in the Kazova Resistance through fieldwork and interviews. This split brings about not only two different cooperatives out of the same struggle but also entangled, and even conflicting memories of the past. The Kazova case provides promising answers to the question of how political processes operate at the intersections of working people's changing relationships to each other and to other groups as well as how these relations in turn shape collective action. Together with critical engagement with the politics of commons, and practice of commoning, I argue that the significance of anti-capitalist relations is missing within the political subjects of the commoning practices.