VP shells and argument structure in Turkish

Abstract

Bu calisma, asıl olarak Chomsky'nin çalışmaları (ör. Chomsky, 1957-1995) üzerinde temellenen Üretimsel Dilbilgisi geleneğinin günümüzde ulaştığı aşama olan Yetinmeci Kuram çerçevesinde, Türkçe yüklemlerle ilgilenmektedir. Çalışmanın amacı, Larson'un eö kabukları yaklaşımının Türkçe yüklemlerin çözümlemesinde ne tür yapılar ürettiğini bulgulamaktır. Eö kabuğu yapısı ilk olarak Larson (1988) tarafından üç üyeli yüklemlerin çözümlemesi için kullanılmıştır. Larson'un önerisi daha sonra başka yazarlar tarafından da benimsenmiş, değiştirilmiş ve genişletilmiştir (ör., Chomsky, 1995; Hale ve Keyser, 1993; Radford, 1997). Şu anda, bir eö kabuğu yapısının türetiminin bir eylemin (E) bir eylemciğe (e) eklenmesini içerdiği ve bunun sonucunda da E-e biçiminde bir tür karmaşık eylem oluştuğu varsayılmaktadır (bkz., Chomsky, 1995; Radford, 1997). Bu çalışma, bu türetimin Türkçeye doğrudan uygulanmasının Sözlüksel Yapıştırma İlkesinin çiğnenmesiyle sonuçlandığını savlamakta ve eö kabuğu türetiminde, eylemcik yerine bir çatı özelliği kullanılmasını içeren, bir değişiklik önermektedir. Daha sonra da, önerilen bu türetimi kullanarak, Türkçe yüklemlerin çözümlemesini ele almakta, aynı zamanda sorunsal noktalara değinip çözüm önerileri getirmektedir. Anahtar Sözcükler: eö kabukları, üye yapısı, eylemcikler, çatı

This thesis deals with Turkish predicates within the framework of the Minimalist Program, which is the current phase of the Generative Grammar tradition based primarily on Chomsky's work (e.g. Chomsky, 1957-1995). It aims to discover what kind of structures the Larsonian vp shell approach yields in the analysis of Turkish predicates. The vp shell structure was introduced by Larson (1988) for the analysis of double object constructions. The proposal was then adopted, modified and expanded by various authors (e.g., Chomsky, 1995; Hale and Keyser, 1993; Radford, 1997). The derivation of a vp shell structure is now standardly assumed to involve the adjunction of a verb (V) to a light verb (v), thereby forming a complex verb of some sort in the form V-v (see Chomsky, 1995 and Radford, 1997). This thesis claims that the direct application of this derivation to Turkish involves a Lexical Insertion Principle violation and proposes a variant for the vp shell derivation that involves replacing the light verb with a voice feature. Then, using this alternative derivation, it undertakes the analysis of Turkish predicates, also demonstrating problematic areas and offering solutions to these. Keywords: vp shells, argument structure, light verbs, voice