Effects of joint action and nature of task setting on time perception

Abstract

Bu çalışmada sosyal durumun ileri dönük zaman algısı üzerindeki etkisini araştırdık: Bir görevi (i) yalnız, (ii) bir yardımcı ile, veya (iii) bir rakip ile yaptığımızda zamanı daha farklı mı algılıyoruz? Dikkat Kapısı Modeli (Block & Zakay, 2006) ile değerlendirdiğimizde, birlikte yapılan işlerde yalnız olmaya göre daha fazla dikkat gerekeceğini ve zaman algısı için daha az kaynak kalacağını öne sürüyoruz. Bu nedenle, (i) birlikte durumlarda sürenin yalnız durumdan daha fazla kısa olarak algılanacağını, ve (ii) birlikte durumlar içerisinde, rekabet durumunda sürenin yardımcı duruma göre daha fazla kısa olarak algılanacağını bekliyoruz. N=90 katılımcı (her grupta 30 kişi) test edildi. Katılımcılar zaman ölçümü ile eşzamanlı olarak, üç farklı sürede (15, 30 ve 45 saniye), Simon görevi gerçekleştirdi ve ardından zaman geri bildirimi yaptı. Yalnız durumda, katılımcı bütün Simon ve zaman görevlerini kendileri yaptı, birlikte durumda ise iki katılımcı Simon görevini paylaştı ve zaman geri bildirimlerini yarı yarıya yaptı. Toplamda her katılımcı aynı sayıda zaman geri bildirimi yaptı. Katılımcılara doğru yanıtları için puan verileceği söylendi. Yalnız durumda bu puanların diğer katılımcılar ile karşılaştırılacağı, yardımcı durumda diğer takımlar ile karşılaştırılacağı ve rekabetçi durumda iki katılımcının birbiriyle karşılaştırılacağı söylendi. Sonuçlarda, Helmert kıyaslaması yalnız ve birlikte durumlar arasında anlamlı bir farklılık olduğunu gösterdi. Birlikte durumlarda zaman geri bildirim süreleri yalnız durumdan daha kısaydı. Ayrıca, yardımcı ve rekabetçi durumlar arasındaki farklılık da anlamlıydı. Geri bildirim oranları rekabetçi durumda daha küçüktü yani süreyi yardımcı durumdan daha kısa olarak algılamışlardı. Sonuçlar, sosyal durumun zaman algısını etkilediğine dair ilk kanıtı sunmuştur.

In this paper we study the effect of social condition on prospective time estimation: do we perceive temporal durations differently long when we perform a task (i) alone, (ii) with a collaborative, or (iii) with a competitive partner? Within the Attentional Gate Model (Block & Zakay, 2006), we argue that joint settings require more attentional resources than the single setting, leaving less resources for time estimation. Therefore, we expect that (i) temporal durations are more underestimated in the joint conditions than in the single condition, and (ii) within the joint conditions, temporal durations are more underestimated in the competitive than in the collaborative setting. N=90 participants were tested (30 in each condition). Participants performed a concurrent Simon task for three different durations (15, 30 and 45 seconds) which was followed by a time reproduction phase. In the single condition, participants performed all Simon as well as all time reproductions trials whereas in the joint conditions participants shared the Simon task and performed only half of the time reproductions. The number of time reproduction trials for participants in all conditions was the same. Participants were told that they would receive points for their correct responses in the Simon task. In the single condition they were told that they would be compared with others individually, in the cooperative condition with other dyads, and in the competitive condition with each other. In results, Helmert contrasts revealed a significant difference between the single and both dual conditions. Reproduction ratios in dual conditions were smaller than in the single condition. Also, the difference between cooperative and competitive conditions was significant. Reproduction ratios were smaller, indicating that durations were more underestimated in the competitive compared to the cooperative condition. The results provide first evidence that social condition affects time estimation.