The effects of intranasal oxytocin during trustworthiness evaluation: Context matters

Abstract

İnsanların sosyal ilişkilerinin, büyük çoğunlukla yakın çevrelerinde yer alan etkenler tarafından kontrol edildiği düşünülmektedir. Çevresel faktörlerin yanı sıra, sosyal işlemleri düzenleyen nörokimyasal elementlerden biri olan oksitosinin de yaklaşma ve güven davranışlarını içeren sosyal biliş ve toplum yanlısı davranış ile ilişkili olduğu önerilmiştir. Bu nedenle, bu çalışma, sadece durumsal bağlam açısından değişen iki farklı sosyal bilişsel görev sırasında, intranazal yolla uygulanan oksitosinin göz bebeği açılımı ve güvenilirlik üzerindeki etkisini anlamak için yürütülmüştür. Çalışmada, güvenirlilik ekseni etrafında geliştirilmiş (güvenilir, yüksüz (nötr), güvenilmez) bilgisayar ürünü yüzler içeren Trustworthiness Data Set 2 veritabanından seçilen görsel uyaranlar kullanılmıştır. Ek olarak, öznel güvenirlik değerlendirmesi sırasında göz bebeği açılım verileri toplandı. Oksitosinin cinsiyete bağlı etkisini engellemek için, çalışmaya sadece heteroseksüel erkek katılımcılar davet edildi. Sonuçlar, intranazal alınan oksitosinin etkisinin göreve bağlı olarak değiştiğini ortaya çıkarmıştır. Oksitosinin etkisi altında, aynı yüzler, yaklaşma görevinde daha çok güvenilir bulunurken güven görevinde daha az güvenilir olarak değerlendirilmiştir. Bunun yanında, oksitosin grubundaki katılımcılar hem güven hem yaklaşım görevlerinde yüzlerin güvenilirlik seviyesine daha hızlı karar vermişlerdir. Göz bebeği açılımı açısından, oksitosin ve placebo grupları arasında anlamlı fakat çok az bir fark gözlemlenmiştir. Bu çalışma oksitosinin duruma bağlı değişken doğasını anlamak için bir aracı olmuş ve oksitosinin insanlar üzerindeki sosyal etkilerini tanımlayacak yeni teoriler üretmemize olanak sağlamıştır.

Social domain of human life is thought to be regulated majorly by the factors present in the immediate surroundings. Aside from environmental factors, as one of the agents connecting neurochemical mechanisms and social processes, the neuropeptide oxytocin is also suggested to be involved in social cognition and prosocial behavior including approach and trust. Thus, the current study is conducted towards understanding the effects of intranasally administered oxytocin on pupil dilation and on trustworthiness evaluation during two different social cognitive tasks that differ only with respect to situational context. We used computer generated faces as stimuli from the Trustworthiness Data Set 2 which contains faces manipulated on the axis of facial trustworthiness in three levels (trustworthy, neutral, and untrustworthy). Additionally, we managed to collect task evoked pupil diameter changes during subjective evaluation of trustworthiness tasks. In order to prevent any sex-dependent effects of oxytocin, only heterosexual male participants were invited to participate in the study. The findings revealed that intranasal oxytocin indeed exerts its effects in a task-dependent manner. While the same faces were rated as being more trustworthy in approach task, they were rated as being less trustworthy in trust task under the influence of oxytocin. Aside from that, participants in the oxytocin group were faster at judging the trustworthiness levels of the faces in both approach and trust task. In terms of pupil dilation, there was a significant but subtle difference between the placebo and oxytocin groups. The current study is a facilitator towards understanding the situation variant nature of oxytocin and it enables us to conduct more refined theories about the social effects of oxytocin in humans.