Syntactic priming of relative clause attachment in monolingual Turkish speakers and Turkish learners of English

Abstract

Bu çalışmanın amacı farklı seviyelerde İngilizce öğrenen ana dili Türkçe olan bireylerde ilgitümcelerinin isim tamlamalarında tamlayan ya da tamlanan ile bağlanmasında yapısalhazırlama etkisini yalnızca Türkçe konuşan bireylerle kıyaslayarak incelemektir. Türkçe veİngilizce tipolojik olarak farklı dil gruplarına aittir. Bu çalışma kapsamında her iki dilde ilgitümcelerinin isim tamlamalarında tamlayan ya da tamlanana bağlanması ve yapısalhazırlama etkisi incelenmiştir. Gerekli veri oldukça geniş bir katılımcı grubundan, çevrimdışı(kağıt-kalem), çevrimiçi (kendi hızında okuma), ve göz izleme çalışmaları uygulanaraktoplanmıştır. Veri analizi hem yalnızca Türkçe konuşan bireylerin hem de ana dili Türkçeolan İngilizce öğrenenlerin kullandıkları çözümleme stratejileri ile ilgili önemli bulgularsağlamıştır. İlgi tümcelerinde tamlayan ya da tamlanan tercihi üzerine etkisi bulunan pek çoketmen ortaya çıkmıştır. Bu çalışma şu etmenlerin rolüne değinmektedir: (i) tamlayan vetamlanan isimlerde yer alan canlı / cansızlık bilgisi; (ii) tamlayan ve tamlanan isimlerarasındaki anlamsal ilişki; (iii) tamlayan ve tamlanan isimlerin yakın ve uzak yüklem ileanlamsal ilişkisi; (iv) ilgi tümcelerinde etken ya da edilgen fiil kullanımı. Ayıca, işleyenbellek kapasitesi ve ilgi tümcelerinin tamlayan ya da tamlanan ile bağlanması arasındakiilişkiye değinilmiştir. Özetle, ilgi tümcelerinin tamlanan ile bağlanması işlemleme zorluğuile ilişkilendirilmiştir. Bunların dışında, yöntemsel etmenlerin, örneğin sunum şekli (örn. tümcümle veya öbek öbek), teknik (örn. çevrimdışı,çevrimiçi, veya göz izleme çalışması), veçalışma şartları (örn. örtülü işlemleme veya yönlendirilmiş değerlendirme; kavrama veyaüretme) gibi, ilgi tümcelerinin tamlayan ya da tamlanan ile ilişkilendirilmesi üzerine etkileriolduğu görülmüştür. Konuyla ilgili daha fazla araştırma fikri tez sonunda belirtilmiştir.

The purpose of this study is to investigate the syntactic priming of relative clause attachmentin monolingual Turkish speakers and Turkish learners of English with different levels ofproficiency in English. Turkish and English belong to typologically different groups oflanguages. Within the scope of this study, we investigate syntactic priming of relative clauseattachments, which enables us to examine and compare the strategies employed forambiguity resolution both in Turkish and English. The data was collected through offline(pen-and-paper), online (self-paced reading), and eye-tracking studies. The analysis of thedata revealed important findings about the parsing strategies employed by both monolingualTurkish speakers and Turkish learners of English. The role of several confounding factors onRC attachment preferences was identified, such as the role of (i) animacy / inanimacyinformation embedded in the host NPs, (ii) semantic relations between the host NPs, (iii) thesemantic associations of the host NPs with the proximal and the distal predicate, and (iv)active / passive RC condition. Furthermore, the relation between working memory capacityand RC attachment preferences was analysed. Overall, the results show that NP1 (high)attachment preference can be attributed to processing difficulty. Besides, effects ofmethodological issues, such as the presentation mode (i.e. full sentence or phrase-by-phrase),techniques (i.e. offline, online, or eye-tracking), task requirements (i.e. implicit processing ordirected assessment of the syntactic structure in the prime) and modality(comprehension orproduction) were compared.