The effect of kinemorphs on f-formation shapes: An investigation on human robot interaction in virtual reality

Abstract

Bu tezin temel amacı sözdışı iletişim biçimbirimlerinin F-formasyon şekillerine etkisini, iki karakterli F-formasyon şekillerinin sanal ortamda kurgulanan sosyal etkileşim senaryosunda oluşumuna odaklanarak araştırmaktır. Bu araştırmanın üç yönü önemlidir. Öncelikle, F-formation içinde etkileşimde bulunan iki kişinin birbirine uzaklığı literatürde yeri olan bir araştırma konusudur. Bu uzaklığın sözdışı iletişim biçimbirimlerinden etkilendiği bilinmektedir; fakat, uzaklığın yanı sıra, sosyal bir grubun uzamsal düzeninin şeklinin de sözdışı iletişim biçimbirimlerinden etkilenip etkilenmediği açık değildir. Bu çalışmada, yüze ait iki sözdışı iletişim biçimbiriminin F-formasyon şekilleri üzerindeki etkisi karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Bunun dışında, insan katılımcılar ve sanal ortamdaki robotların arasındaki etkileşim, gerçek hayatta F-formasyon kurgusundaki insan-insan etkileşimiyle olan farkı ve benzerliklerine odaklanarak analiz edilmiştir. Son olarak, F-formasyon şekillerinin, iki karakterli bir etkileşime üçüncü olarak katılma üzerindeki rolü araştırılmıştır. Sonuçlar, sanal ortamdaki robotlar için, üç karakterli bir sosyal etkileşimde en olası duruşu niteleyecek sistematik bulgular ortaya koymaktadır.

The main goal of this thesis is to study how kinemorphs influence F-formation shapes by focusing on the occurrences of one-to-one F-formation shapes in a virtual environment social interaction setting. The problem statement relies three aspects of this investigation. Firstly, it has been known that the proximity is affected by kinemorphs; however, it is not clear whether the shape of a social group's spatial arrangement is also influenced by kinemorphs. In the present study, F-formation shape of two facial kinemorphs were comparatively analyzed. Secondly, the interactions between human participants and robots in virtual reality were analyzed by focusing on likely similarities and differences to the real life human-human interactions in similar F-formation settings. Thirdly, the role of F-formation shapes was investigated on joining a dyadic interaction scenario. The results reveal systematic findings that address likely postures in a triadic interaction setting, for a robot agent in a virtual environment.