Fiziksel aktivitenin zihinsel engelli çocukların sosyalleşmesine etkisi

Abstract

Günümüzde zihinsel engelli bireylerin hareket etme gereksinimlerini karşılamak için yeteneklerine, sınırlılıklarına ve ilgilerine yönelik çalışma ve oyunla düzenlenen fiziksel aktivite programları hazırlanmaktadır. İyi planlanmış bir fiziksel aktivite programı, zihinsel engelli çocukların tüm gelişim alanlarına olumlu katkıda bulunabilmektedir.Bu araştırma, orta derece zihinsel engeli olan bireylerin fiziksel aktivite ile sosyalleşmesini belirlemek için yapılmıştır. Nitel araştırma stratejisi içinde yer alan Odak Grup Görüşmesi (OGG) yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırmada, engelli bireylere sahip 19 ebeveyn ile görüşme yapılmıştır. Araştırmaya katılan ebeveynlerin çocukları iki yıldır düzenli olarak haftada iki gün basketbol oynayan, bir gün yüzen ve en az üç gün kısa yürüyüş yapan, orta mental retardasyonu (MR) olan gruptur.Çalışmada `maksimum çeşitlilik örneklemesi` ile örneklem belirlenmiş, veri toplama aracı olarak görüşme formu kullanılmıştır. Ebeveynlerin açık uçlu sorulara verdikleri sözlü açıklamalar, içerik analizi yoluyla çözümlenmiştir. Her bir araştırma sorusu kapsamında önceden belirlenmiş ana temalar üzerinde karşılaştırmalar yapılarak ortak temaların oluşturulması yoluna gidilmiştir.Sonuç olarak; çocuklarının aşırı hareketli ya da hareketsiz oluşundan yakınan ebeveynler, fiziksel aktiviteye katılımdan sonra çocuklarında olumlu bir değişim gözlemlediklerini, bu değişikliğin mutluluk düzeylerini arttırdığını ve kendilerine zaman ayırabildiklerini ifade etmişlerdir. Ebeveynler ayrıca çocuklarının başarma duygusunu hissettiklerini, bir eylem yapabilme özelliklerinin geliştiğini, fiziksel aktivite yoluyla iletişimlerinin güçlendiğini ve toplum içinde kabul gördüklerini gözlemlemişlerdir.Dolayısıyla fiziksel aktiviteye katılımın hem engelli çocuklar hem de ebeveynlerinin olumlu psikososyal gelişimi açısından önerilir.Anahtar kelimeler: Zihinsel engelli bireyler, fiziksel aktivite, sosyalleşme,

In order to meet the needs of physical activity of individuals with mental retardation, programs including work and play are being prepared today. These games and practices are aimed on their abilities, limitations and interests. A well-planned program of physical activity can have a positive contribution to all areas of development on children with mental disabilities.This research is conducted to determine the effect of participation in physical acticity on socialization of individuals with moderate mental retardation. In this study, which proceeds on the basis of The Focus Group Interview (FGI), a part of qualitative research strategy, 19 parents with disabled kids were interviewed. Children of parents who participated in the study have moderate mental retardation (MR) and they have been playing basketball for two days a week, swimming for one day a week and short walking at least three times a week on a regular basis for the last two years.The study was made by `maximum diversity sampling` as a sampling method and interview form was used as a data collection means. Verbal explanations given by parents to open-ended questions were analyzed through content analysis . Main themes of each research question were chosen by comparing a predetermined part of the creation of common themes.As a result, parents who are suffering from hyperactive or inactive children, tell that they observed a significant change in their children after participation in sports programme. Parents who see this positive change become happy and therefore they have spare time for themselves while their kids are doing physical exercises. Parents stated that they feel their kid's sense of achievement, improved ability to make an action and communication skills. They also observe the fact that they gain acceptance in the community.Thus, participation in sports and physical exercise is adviced for psychosocial development of both children with disability and their parents. Key words: individuals with mental disabilities, physical activity, socialization