Spor yapan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı spor yapan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesidir. Çalışma 2014-2015 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Adnan Menderes Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu'nda öğrenim gören 196 (n=69 kadın, n=127 erkek) öğrenci ile Eğitim Fakültesi'nde öğrenim gören 229 (n=148 kadın, n=81 erkek) öğrencinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada öğrencilerin demografik özelliklerinin, spor yapma durumlarının, sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin belirlenmesine çalışılmıştır. Öğrencilerin sosyalleşme düzeylerinin belirlenmesinde Şahan (2007) tarafından geliştirilen Sosyalleşme Ölçeği (SÖ) kullanılmıştır. 5'li likert tipinde olan ve 34 maddeden oluşan ölçeğin iç tutarlılık kat sayısı (Cronbach Alpha) 0.77 iken çalışmamızda 0,79 olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin mutluluk düzeylerini belirlemek için ise Hills ve Argyle (2002) tarafından geliştirilen, Türkçe uyarlaması Doğan ve Çötok (2011) tarafından yapılan Oxford Mutluluk Ölçeği (OMÖ) kullanılmıştır. 6'lı likert tipi ve 29 maddeden oluşan ölçeğin güvenirlik kat sayısı 0.80 iken çalışmamızda 0.88'dir. Veriler SPSS 22.0 (Statistical Package for Social Science) paket program kullanılarak analiz edilmiştir. Veri analizinde İki Ortalama Arasındaki Farkın Önemlilik Testi (Independent Sample t-testi) ve Tek Yönlü Varyans Analizi (One Way Anova) kullanılmıştır.Araştırmanın sonucunda spor yapan öğrencilerin, haftalık spor yapma sıklıklarının düşük olduğu, spor yapma biçimlerinin ve amaçlarının sosyalleşme ve mutluluk düzeyleri üzerinde etkisinin olmadığı görülmüştür. Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu'nda öğrenim gören öğrencilerin mezun oldukları ortaöğretim kurumları, sınıf düzeyleri, anne eğitim ve aile gelir düzeyleri sosyalleşmelerine; cinsiyetleri, kişisel iletişim ve hayattan memnuniyet düzeyleri mutluluklarının artışına neden olduğu görülmektedir. Sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin medeni durum, yaş, baba eğitim durumu, ikamet edilen yerleşim merkezi ve ilgi alanları gibi değişkenlere göre değişmediği sonucuna varılmıştır. Dolayısı ile Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu'nda öğrenim gören öğrencilerin Eğitim Fakültesinde öğrenimiigören öğrencilere göre daha sosyal ve mutlu oldukları anlaşılmıştır. Bu sonuçtan yola çıkılarak sporun üniversite öğrencilerinin sosyalleşmelerinde ve hissettikleri mutluluk düzeylerinin artmasında etkili bir araç olarak kullanılabileceği söylenebilir. Anahtar Kelimeler: Spor, Sosyalleşme, Mutluluk, Üniversite Öğrencileri.

The aim of this study is to investigate the relations between socialization and happiness levels of college students who do sport and who do not. This study has been carried out between 2014-2015 academic year, in spring semester, at Adnan Menderes University, with the contribution of 196 (n=69 female, n=127 male) students from School of Physical Education and Sports, and 229 (n=148 female, n=81 male) students from Faculty of Education. In the study we aimed to specify the demographical property, exercising frequency, socialization status and the happiness level of the students. For determining the socialization level of the students, Socialization Scale (SS) which has been developed by Şahan (2007) is used. Scale is composed of 5 point likert scale and has 34 articles. Cronbach Alpha number of the scale which its standard as 0.77, has been determined as 0.79 in our study. In order to determine the happiness level of the students, Oxford Happiness Scale (OHS) which has been developed by Hills and Argyle (2002) and adapted to Turkish by Doğan and Çötok (2011) is used. Scale is composed of 6 point likert scale and has 29 articles. Alpha reliability coefficient of the scale which its determined as 0.80, has been determined as 0.88 in this study. Data is analyzed by using SPSS 22.0 (Statistical Package for Social Science) package software. While analyzing the data, Independent Sample t-test and One Way Anova test is used for determining the difference between the two approximate.As a result of the study it is found out that, exercising frequency of the students is low, and that exercising has no effect on their socialization and their happiness level. It is found out that socialization of the students from School of Physical Education and Sports are increased according to college they graduated, their success level in the classroom, education level of their mother and the level of income of their families. Also it is found out that their happiness level is increased according to their gender, personal communication and level of satisfaction they get from their life. It is found out that socialization and happiness levels are not changed according to the variables such as marital status, age, education level of the father,ivresidential area resided in and hobbies. Therefore it is found out that students from School of Physical Education and Sports are happier and more social when compared with the students from Faculty of Education. According to this result, it can be said that exercising and sports can be used as an effective tool for increasing the socialization and happiness level of the college students. Key Words: Sports, Socialization, Happiness, College Students.