Futbolcularda dinamik tipte ısınma yöntemlerinin fiziksel performans üzerine akut etkisi

Abstract

Bu çalışmada futbolcularda dinamik tipte ısınma yöntemlerinin bazı fiziksel performans testleri üzerine olan akut etkilerini belirlemek amaçlanmıştır. Hangi ısınma protokolleri sonrasında yapılan testlerde performansın arttığını ve antrenman veya müsabaka öncesinde uygulanması gerektiğinin bilincine varılarak, hangi ısınma protokolünün veya protokollerinin performansa olumlu etkiler yaptığının cevabı araştırılmıştır. Çalışmada futbol, futbolda ısınma ve fizyoloji hakkında literatür bilgileri verildikten sonra çocukların beden ağırlığı ve boy uzunluğu ölçülmüş (13.5 ± 1.7 yıl, 159.4 ± 14.0 cm, 50.4 ± 14.4 kg olan 72 sporcu) daha sonra ısınma protokollerinin ardından otur eriş, sıçrama, çeviklik, sürat koşusu, duvar skuat, denge ve esneklik testleri uygulanmıştır. Testler tüm çocuklara iki kez uygulatılmış ve kaydedilmiştir. Sonuçların değerlendirilmesinde SPSS programı kullanılmıştır. Bütün değişkenlerin aritmetik ortalamaları, standart sapma değerleri, minimum ve maksimum değerleri hesaplanmıştır. Bu araştırmada genel ısınma protokolü kontrol grubu olarak, diğer ısınma protokolleri de deney grubu olarak dizayn edilmiştir. Isınma protokolleri arasındaki farklılığı bulmak için tekrarlı ölçümlerde ANOVA testi, farklılığın hangi ısınma protokolünden kaynaklandığını bulmak için ise Benforroni testi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda sporcuların esneklik performanslarına statik ısınma uygulamalarının, jogging ve dinamik ısınma uygulamalarına oranla daha yüksek düzeyde etki ettiği, sıçrama performansına statik ısınma uygulamalarının, jogging ısınma uygulamalarına oranla daha yüksek düzeyde etki ettiği, denge performanslarına ise jogging ısınma uygulamalarının statik ve dinamik ısınma uygulamalarına oranla daha düşük düzeyde etki ettiği belirlenmiştir. Sonuç olarak farklı ısınma uygulamalarının sporcuların performansları üzerinde farklı düzeylerde etkili olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Isınma, futbol, dinamik ısınma

In the present study, it was aimed to determine the acute effects of dynamic-type warm-up exercises on specific performance test results of the football players. Examining which warm-up protocols increase the test performance and should be performed before the training or game, it was investigated which warm-up protocol or protocols had positive effects on the performance.In the present study, after presenting the literature on football, warm-up in football, and physiology, the body weights and heights of children (72 athletes with age of 13.5 ± 1.7 years, height of 159.4 ± 14.0 cm, and weight of 50.4 ± 14.4 kg) were measured. Then, following the warm-up procedures, the sit-reach, jump, agility, sprint, wall squad, balance, and flexibility tests were performed. The tests were performed for two times and recorded. SPSS software was used in analyzing the results. The arithmetic mean, standard deviation, and min-max values were calculated for all the variables. In the present study, the general warm-up protocol was assigned as control group, and the other warm-up protocols were assigned as experiment group. In order to determine the differences between the warm-up protocols, the ANOVA test was employed in repetitive measurements, whereas Benforroni test was used for determining which warm-up protocol the difference arose from.As a result of the research, it was found that static warming applications had a higher effect on flexibility performance of athletes than jogging and dynamic warming applications, static warming applications had higher effect on bounce performance compared to jogging warming applications, and jogging warming applications had more effect on static and dynamic warming applications than jogging warming applications. It has been found to affect low levels. As a result, it has been determined that different warming applications have different levels of effect on athletes' performance.Keywords: Warm-up, football, dynamic warm-up