Farklı irrigasyon sistemlerinin kalsiyum silikat esaslı simanların dentine bağlanma dayanımı ve kanal içi ilaçların uzaklaştırılmasına etkilerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı farklı irrigasyon sistemlerinin Biodentine'nin dentine bağlanma dayanımına ve kanal içi ilacın uzaklaştırılmasına olan etkilerinin incelenmesidir.Olgunlaşmamış diş modeli elde etmek için standardize prepare edilmiş tek köklü insan üst çene daimi dişlerinin kök kanallarına metronidazol, siprofloksasin ve klindamisinden oluşan modifiye üçlü antibiyotik patı (mTAP) gönderildi ve üç hf bekletildi. Standardize preparasyon ve kanal içi ilaç uygulanan toplam 100 diş uygulanacak olan test yöntemine göre iki ana gruba rastgele ayrıldı; (a) Push-out bağlanma dayanımı testi (n=50) ve (b) Stereomikroskobik inceleme (n=50). Her bir ana gruba ait dişler uygulanacak irrigasyon yöntemine göre rastgele alt gruplara ayrıldı (n=10); Grup 1: Geleneksel Şırınga İrrigasyonu (GŞİ), Grup 2: Pasif Ultrasonik İrrigasyon (PUI), Grup 3: EndoActivator (EA), Grup 4: EndoVac (EV) Grup 5: Nd: YAG lazer (LZR). Bütün deney gruplarında standardize edilmiş irrigasyon protokolü uygulandı ve her bir grupta kök kanallarından mTAP uzaklaştırıldı. Çalışmanın birinci bölümünde push-out bağlanma dayanımı testi uygulandı. Her diş başına 3 kesit olacak şekilde koronalden apikale doğru 1 mm kalınlığında paralel kesitler elde edildi. Elde edilen kesitlere Biodentine uygulandı ve push-out testi uygulandı. Veriler MPa cinsinden kaydedildi ve kırılma tiplerine ait görüntüler stereomikroskopta incelenerek kaydedildi. Çalışmanın ikinci bölümünde kanal içi ilaç uzaklaştırılma etkinliğine bakıldı. Kanallardan mTAP uzaklaştırıldıktan sonra dişler bukko-lingual yönde ikiye ayrıldı. Kökler kalan kanal içi artık ilaç varlığı yönünden, dörtlü skorlandırma skalası ile stereomikroskop altında incelendi. Her bir köke ait koronal, orta ve apikal üçlü bölgelere ait skorlar kaydedildi.PUI ve EV gruplarının bağlanma dayanımı değerleri aralarında farklılık bulunmazken (p>0,05), bu iki grubun değerleri diğer gruplara göre daha yüksek bulundu (p<0,05). LZR grubuna ait bağlanma dayanımı değeri EA ve GŞİ gruplarının değerlerine göre daha yüksekken (p<0,05), EA ve GŞİ gruplarının değerleri arasında farklılık bulunmadı (p>0,05). Kanal içi ilaç uzaklaştırma toplam skorları açısından PUI grubu diğer gruplara göre daha yüksek kanal içi ilaç uzaklaştırma etkinliği gösterdi (p<0,05). Kök kanal bölgeleri yönünden grup içi karşılaştırmada apikal üçlüde daha az kanal içi ilaç uzaklaştırıldığı bulundu (p<0,05). Deney gruplarının her bir kök bölgesi yönünden gruplar arası ikili karşılaştırıldığında, koronal üçlüde PUI ve LZR grupları, orta üçlüde PUI grubu ve apikal üçlüde ise PUI ve EV grupları en yüksek kanal içi ilaç uzaklaştırma etkinliği gösterdi (p<0,05).

This study aimed to evaluate the effects of different irrigation systems on the bond strength of Biodentine and the removal of intracanal medicament.Following standardized preparation to obtain an immature tooth model, modified triple antibiotic paste (mTAP) consisting of metronidazole, ciprofloxacin and clindamycin was applied to the root canals of single-rooted human maxillar teeth and waited for three weeks. A total of 100 teeth were randomly divided into two groups according to the test method; (a) Push-out bond strength test (n = 50) and (b) Stereomicroscopic evaluation (n = 50). The teeth of each main group were randomly subdivided according to the irrigation method (n = 10); Group 1: Conventional Needle Irrigation (CNI), Group 2: Passive Ultrasonic Irrigation (PUI), Group 3: EndoActivator (EA), Group 4: EndoVac (EV) Group 5: Nd: YAG laser (LSR).Standardized irrigation protocol was applied in all experimental groups and mTAP was removed from the root canals in each group. The first part of the study included push-out bond strength test. Parallel sections were obtained from coronal to apical with a thickness of 3 mm per tooth. Biodentine was applied to the obtained sections and push-out test was applied. Data were recorded in mPa and fracture types were recorded via stereomicroscope images.The second part of the study included the efficacy of intracanal medicament removal. Following the removal of the mTAP, the teeth were divided along their bukko-lingual axis. The impact roots were examined under the stereomicroscope with the 4-grade scoring scale for the presence of residual intracanal medicaments. Scores for coronal, middle and apical regions of each root were recorded.There was no significant difference between the PUI and EV groups (p> 0.05), and the values of these two groups were higher than the other groups (p <0.05). While the push-out bond strength of the LSR group was higher than the values of the EA and CNI groups (p <0.05), there was no difference between the values of EA and CNI groups (p> 0.05).In terms of total scores, PUI group showed higher intracanal medicament removal efficacy compared to the other groups (p<0.05). In the intra-group comparison of the root canal third, less intracanal medicament was found in the apical third (p <0.05). The highest intracanal medicamet removal efficacy was found in PUI and LSR groups in the coronal third, PUI group in the middle triple, and PUI and EV groups in the apical third (p<0.05).