Re-thinking creativity in architectural design education

Abstract

Mimarlığın ve mimarlık eğitiminin geçirdiği aşamalar, aslında insanoğlunun yaratım süreçlerinde değişen yorumun geçirdiği aşamalara bağlıdır. Günümüzde `yaratıcılık` olarak adlandırdığımız ve geçmişte ilham, hayal gücü, imgelem, üretim, mimesis gibi pek çok çeşitli tanımlamalar üzerinden tartışılan kavram, dünyayı ve kendimizi algılama biçimlerimizle belirlenir. Bir yandan, bağlamsal olarak birbirini etkileyen olaylar dizgesi, bir yandan da bazı dönemlerde beliren önemli eşikler, mimari olarak neyin nasıl ortaya konduğunu açıklayan dünya görüşlerini üretirler. Bu kapsamda, 21. Yüzyıla ulaşana kadar geçirilen aşama ve eşikler, tezin kavramsal kurgusunda önemli bir yer tutarken, çağdaş bakış açılarının değişken, uçucu, muğlak ve karmaşık yapısının da altı çizilmektedir. Vurgulanan bir diğer konuysa, çağın araçlarının taşıdığı potansiyellerdir. Bu tespitler, Bauhaus'tan günümüze belirli geleneklerini tutucu bir şekilde sahiplenen mimari tasarım stüdyolarını yeniden ele almak için önemli bir gerekçe oluşturmaktadır. Gerek tasarımın, gerekse yaratıcılığın 21. Yüzyılda kritik değerde olmaları, stüdyonun bu yeniden ele alınışında, yaratıcılık ve tasarım kavramlarını bir araya getirmektedir. Bu tez, zamana bağlı değişen mimari tasarım eğitimi ve yaratıcılık kavramını tarihsel bir inceleme sonrasında günümüzle ilişkilendirmektedir. Bu ilişkiyi stüdyo odağına taşımakta; geçmişten günümüze, mimar, mimarlık ve mimarlık eğitimini, yaratıcılık olgusu ekseninde inceleme altına almaktadır. Böylece elde edilen kavramsal çerçevede, yaratıcılığın belirleyici olduğu bir mimarlık eğitimi süreci ortaya konmaktadır. Buradan yola çıkarak tespit edilen mimarlık eğitimi birikiminin, yüzyılın mimari tasarım stüdyosu zemininde nasıl ele alınabileceği tartışılmaktadır. Belirli bir hedefi gerçekleştirmek için bilginin ve becerilerin yeni şekillerde uygulanması olarak tanımlanan yaratıcılığın, mimari tasarım stüdyosu kapsamında çağa ait teorik, pratik, teknolojik ve pedagojik yaklaşımlar ve tarihsel gelişimi ile nasıl çakıştırılabileceğine dair çıkarımlar yapılmaktadır.

The stages of architecture and architectural education depend on the phases of human being's changing interpretation in the creative processes. The concept which is called `creativity` today and which has been discussed in the past through various definitions such as inspiration, imagination, production, or mimesis is determined by our ways of perceiving the world and ourselves. On the one hand, the sequence of events that contextually affect each other, and on the other hand important thresholds that emerge in some periods, produce world views that explain how architecture is represented.In this context, the stages and thresholds undergone until the 21st century, have an important place in the conceptual foundation of the thesis. Regarding the contextual parameters, the variable, volatile, ambiguous and complex structure of contemporary perspectives is underlined. Another highlight is the potential of the tools of the age. These findings provide an important reason for reconsidering architectural design studios that have embraced certain traditions from Bauhaus to the present. The critical value of both design and creativity in the 21st-century brings together the concepts of creativity and design in this reworking of the studio.This thesis associates the concept of the transformative concept of architectural design education and creativity through a historical analysis. It carries this association to the design studio ground from past to present on the axis of creativity. Thus, an architectural education process in which creativity is decisive is put forward in the conceptual framework obtained. It is discussed how the accumulation of architectural education determined from this point can be handled on the base of the architectural design studio of the century. In order to achieve a specific goal, inferences are made about how creativity, defined as the application of knowledge and skills in new ways, can be coincided with the architectural design studio's contemporary theoretical, practical, technological and pedagogical approaches and historical development.