Thomas Hobbes`un insan anlayışı

Abstract

145 ÖZET İnsan varlığı geniş bir perspektif çeşitliliğiyle incelemeye alınabilir. Felsefe tarihinde Hobbes'un bakışı önde gelenlerden biridir. Çağdaş toplum bilimi ve felsefesi çok tartışılmış olmasına rağmen, temel savlarının felsefi antropoloji disiplinine ait olduğu tartışma götürmez. Bu nedenle, bu çalışmada Hobbes öncelikle bir ` insan filozofu ` olarak görülmektedir. ` Leviathan ` eseri dayanağı sağlamaktadır. Hobbes'un başlıca sorunu devlet-toplum-birey ilintisi olduğundan, tartışmalar buna uygun sürdürülmüştür. Ama kökte, tasarlanmış genel bir fenomen biçiminde, ` doğal insan ` ile ` toplumsal ` karşıtlığı vardır. Daha geniş anlamda onun sistemi toplumsal varoluşun bir antolojisidir. Tavrı materyalisttir, çünkü cisim ve genellikle onun hareketi toplumsal cismi ve bunun hareket yasalarım belirler. Hobbes'un ` homo homini lupus ` dictum'u bir çok ön yargının kaynağı olmuştur, ama amacı sadece, yasasız bir toplumun tasarımlamasına yardım etmekti. Romantik düşünürlerin pek övdüğü ` doğal durum `, Hobbes için vahşi hayat durumudur, herkesin herkesle savaşıdır. Bu etkili tasarım ` toplumsal durutrf'un gerçekliğini vurgulamak için. Bu nedenle Hobbes Avrupa'nın büyük hümanist geleneği içinde yer alır.

146 SUMMARY The human being can be put under scrutiny from a wide variety of perspectives. In the history of philosophy Hobbes ' perspective is one on the foreground. Although he is much discussed from the viewpoint of contemporary social secience and philosophy, it is indisputable that his basic contentions belong to the discipline of philosophical anthropology. So, in this study Hobbes is seen primarily as a philosopher of 'man'. His `Leviathan` provides the ground. Since Hobbes' main problem is the relation : state-society-individual, the discussions took a course according to it. But at the root lies the 'construected' general phenomenon in the form of an opposition, between the 'natural man' and the 'social man' In a wider sense his system is an ontology of social existence. His attitude is materialistic in that the 'body' and it's movement in general determines the social body and it's laws of movement. Hobbes' dictum, 'homo homini lupus' became the source of much prejudice, but his aim was solely to help imagine a lawless society. The 'natural state', much praised by romantic thinkers, is for Hobbes the state of savage life, of war of of all against all. This impressive fiction is to emphasize the reality of the 'social state'. For this reason Hobbes takes his placein the great humanistic tradition of Europe.