Syntactic and semantic analysis of positional purpose and reason clauses in Turkish

Abstract

105 ÖZET Bu çalışmada, Türkçe'de amaç ve neden gösteren ilgeç yantümcelerinin sözdizimsel ve anlambilimsel özelliklerinin betimlenmesi amaçlanmıştır. Genel olarak, geleneksel yaklaşımla hazırlanmış olan Türkçe dilbilgisi kitaplarında bu alanda yapılan çalışmaların yetersiz olduğu göz önüne alınarak, kapsamlı bir çalışma yapılmıştır. Giriş bölümünde araştırma problemi tanıtılmış, çalışmanın amaçlan, veri tabanının ne biçimde oluşturulduğu ve sınırlamalar belirtilmiştir. I. bölümde, tarihsel olarak sözcük türlerine yaklaşımlara değinilmiş, Türkçe'de ilgeç kavramının nitelikleri üzerine yapılan çalışmalara yer verilmiştir. n. bölümde, amaç ve neden gösteren ilgeç yantümcelerinin sözdizimsel özellikleri incelenmiştir. Amaç ve neden gösteren ilgeç tümcelerin iç yapısı çizilmiş, sözdizimsel kısıtlamalar ve dilbilgisel olarak kabuledilemeyen yapılar bu bölümde betimlenmiştir. III. bölümde, amaç ve neden gösteren ilgeç yantümcelerinin anlambilimsel özellikleri tartışılmıştır. Amaç, neden ve sebep kavranılan tanımlanmaya çalışılmış, anlambilimsel olarak kabul edilebilir tümcelerin kurulmasında rol oynayan unsurlar üzerinde durulmuştur. Ayrıca, Türkçe'de ilgeç yantümceleri dışında amaç ve neden gösteren farklı yapılardan örnekler verilmiştir.

107 SUMMARY Throughout the study we have tried to describe the syntactic and semantic principles which determine the way Postpositional Purpose and Reason Clauses in Turkish are built up. Having realized the inadequate studies on this field, we focused our study on the syntactic and semantic representations of these constructions. Our purpose is to provide a complete detailed account of them in Turkish. We hope that the points presented here will give rise to new questions which may help in the description of Turkish. Introduction offers the problems, the hypothesis and the purpose of the study. The data and limitations are also included in this section. Chapter I introduces the historical background to the studies of parts of speech in English and in Turkish. It also discusses the term postposition in Turkish and how it is treated in traditional studies. Chapter II discusses the syntactic features of Postpositional Purpose and Reason Clauses in Turkish. It illustrates the tree diagrams of these constructions and identifies the syntactic constraints. This chapter also identifies case marking and control structure within Postpositional Purpose and Reason Clauses. Moreover, it discusses word order correlations with regard to scrambling the constituents in Purpose and Reason Clauses. The points that give rise to grammatical unacceptability are all described in this chapter. Chapter HI is concerned with the semantic features and discusses the interpretation of Postpositional Purpose and Reason Clauses in Turkish. It describes the notions of purpose, reason and cause. This chapter is focused on the determining factors of the syntactically and semantically well-formed Purpose and Reason Clauses. We also108 consider the question of how these factors are related to the interpretation of these constructions. Thus, this chapter is mainly focused on the meaning, regarding truth conditions; lexical aspect; tense, aspect and modality markers. Furthermore, to complete the study, apart from the postpositional constructions discussed, we also introduce certain structures that are used to express purpose and reason/cause in Turkish.