Türkiye`de insan yetiştirme anlayışları üzerine ampirik bir çalışma

Abstract

Bu çalışmada, eğitim ve insan yetiştirme olgusu incelenmiştir. Bugüne kadar eğitim ve insan yetiştirme anlayışlarının ya formel/kurumsallaşmış eğitim boyutunda ya da informel eğitim boyutunda ele alındığı görülmektedir. Bu çalışma, toplumun çeşitli gruplarından kişilerin eğitim ve insan yetiştirmeyle ilgili görüş sahibi olabilecekleri varsayımına dayanmaktadır. Çalışmanın kavramsal kısmında, insan yetiştirme olgusunun tarihi ve felsefi temelleri incelenmiş, tarihsel süreç içerisinde Türkiye'de İnsan Yetiştirme olgusu tartışılmıştır. Ayrıca toplumsallaşmanın önemli ajanlarından olan `aile ve sosyal çevre` nin bu süreç içerisindeki rolleri üzerinde durulmuştur. Bu çalışmada temel eğitim aktörleri olarak tanımlanan veliler (anne babalar), öğretmenler ve okul idarecilerinin eğitime bakış açılan ve insan yetiştirme anlayışları çeşitli sosyoekonomik düzeylerde yer alan ilköğretim okulları bağlamında araştırılmıştır. Araştırmanın örneklemi, alt, orta ve üst sosyoekonomik düzeydeki ilköğretim okullarım temsil etmektedir. Bu çalışmada nitel araştırmanın varsayımları izlenmiştir. Veriler, mülakat/görüşme formu kullanılarak toplanılmış ve içerik analizi teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular eğitimin işlevleri, bugünkü insan yetiştirme süreçleri, çocuklara yönelik tutumlar ve çocukların değeri, gelecekte nasıl bir insan yetiştirmeli ve bunun için neler yapılmak boyutlarında ele alınmıştır.Ill Anahtar Kelimeler: Eğitim, İnsan Yetiştirme, Çocuğa Yönelik Tutumlar, Çocuğun Değeri, Temel Eğitim Aktörleri, Gelecekteki Eğitim.

In the present study, the fact of human training and education were investigated. It was observed that previous studies on human training and education were generally focused on formal/instutionalized education or informal education. In this study, it is assumed that various social groups in a society may have a view about education and human training. The conceptual part of the study includes historical and philosophical bases of human training and basic education discussions in Turkey. As significant agents of socialization process family and social environment and their affects on this process were also considered. Within this perspective, this study aimed to investigate basic educational actors' such as parents, teachers and school administrators views on education and human training processes in Turkey. The sample of the study represents low, middle and upper socio-economic status primary schools in Mersin. This study followed qualitative research assumptions. Data were collected by using an interview schedule and analyzed by following content analysis techniques. Results were grouped under several topics such as functions of education; today's human training processes; attitudes towards children and value of children; views and proposals on human training for future.V Key Words: Education, Human Training, Attitudes towards Children, Value of Children, Basic Educational Actors, Future Education.