2000 sonrası Türk sinemasında yeni bir eğilim: Belgesel-kurmaca etkileşimi

Abstract

Sinemanın ilk yıllarında birbirinden farklı iki yapı olarak sınıflandırılan belgesel ve kurmaca filmler, özellikle 2000 sonrası dönemde Türk sinemasında iç içe geçmeye başlamıştır. Belgesel filmler, kurmacanın sahip olduğu anlatım özelliklerine yönelirken, kurmaca da belgesel sinemanın sahip olduğu özelliklerden faydalanmaya başlamıştır. Belgesel ve kurmacanın birbirine yönelmeye başlamasıyla birlikte, karşılıklı etkileşim sonucunda, melez yapılar ortaya çıkmıştır. Bu çalışma, belgesel-kurmaca etkileşimi sonucunda ortaya çıkan ?melez? yapıların üretim tarzı ve anlatı yapılarını incelemeye yöneliktir. Çalışma kapsamında, Türk sinemasından örnek filmler değerlendirilmiş ve İki Dil Bir Bavul filminin sahip olduğu melez yapı analiz edilmiştir.Anahtar Kelimeler: 2000 sonrası Türk sineması, melez anlatı yapısı, kurmaca ve belgeselde gerçeklik, İki Dil Bir Bavul.

Documentary and fiction, that have been classified as a two different structure since the first days of cinema, start to integrate with each other especially during the period after 2000. Documentary starts to tend towards the narrative characteristics of fiction and at the same time fiction also starts to use documentary?s features. Along with the tendency between documentary and fiction, as a result of the interplay between them, hybrid structures come up. This study deals with the mode of production and narrative structures of ?hybrid? films that come up as a result of documentary-fiction interaction. Within the frame of this study, sample films from Turkish cinema are evaluated and İki Dil Bir Bavul is analyzed in terms of its hybrid structure.Key words: Turkish cinema after 2000, hybrid narrative structure, reality in fiction and documentary, İki Dil Bir Bavul.