Kent hakkı bağlamında Down sendromlu bireylerin kente entegrasyonu

Abstract

Günümüzde insan haklarına verilen önemin artmasıyla engelli hakları gelişmiş ve engellilerin görünürlüğü artmıştır. Bu gelişmelerle birlikte `engelsiz şehir` ve `engelsiz üniversite` tasarımları yapılmıştır.Engelli bireylerin sokağa çıkması ve toplumla bütünleşmesi için yapılan çalışmalarda artışlar görülmüştür. Ancak bu kapsamda yapılan düzenlemelerde fiziksel engelli gruba ağırlık verilerek, zihinsel engelli grubun gözardı edildiği ve eğitilebilir zihinsel engelliler grubu içerisinde yer alan Down Sendromlu bireylerin diğer engelli gruplar kadar kent hayatına girebilmeleri için yeterli fiziksel ve zihinsel kabiliyete sahip oldukları düşünülmektedir.Toplumsal hizmetlerin görülmesinde merkezi yönetim, yerel yönetimler ve sivil toplum kuruluşları işbirliği halinde ve çoğu zaman birbirlerinin eksiklerini tamamlayarak çalışırlar. Bu çalışmada kentte yaşayan herkesin hakkı olan kent hakkı bağlamında, Avrupa Kentsel Şartı'nın kentlerdeki özürlü ve sosyo ekonomik bakımdan engelliler konusundaki ilkeleri ve BM Engelli Haklarına İlişkin Sözleşme'nin engelli haklarına paralel olan ilkeleri çerçevesinde merkezi ve yerel yönetimler bununla birlikte sivil toplum kuruluşlarının Down Sendromlu bireyin kente entegrasyonu konusunda yaptığı faaliyetlerin yeterliliğinin incelenmesi hedeflenmektedir.Anahtar Sözcükler: Kent, Kent Hakkı, Entegrasyon, Down Sendromu, Engelli Hakları, Avrupa Kentsel Şartı, BM Engelli Haklarına İlişkin Sözleşme.

The Integration of People With Down Syndrome to the City in the Context of the Right to the CityToday, with the increasing importance attached to human rights, disability rights have improved, with increased visibility of the disabled. These developments have led to realization of concepts such as `barrier-free city` and `barrier-free university`.There has been increase in the efforts towards the integration of people with disabilities into society, which encourages such individuals to spend more time outdoors. However, the adjustments made in this context seem to give more weight to physically challenged groups, overlooking people with mental disabilities. Among these, people with Down syndrome, who are considered educable, are thought to have physical and cognitive abilities, sufficient enough to allow them to integrate into the urban society, as much as other groups with disabilities.In the provision of social services, central government, local governments and non-governmental organizations work in close collaboration to make up for the possible deficiencies. The current study aims to investigate the adequacy and efficiency of the activities for the integration of people with Down Syndrome into the city life, conducted by central, local governments, and non-governmental organizations, within the framework of the 'right to the city' and principles of the European Urban Charter on the disabled and those facing financial and social difficulties, as well as the principles set out under the UN Convention on the Rights of Persons with Disabilities (UNCRPD).Keywords:City, Right to the City, Integration, Down syndrome, Disability Rights, European Urban Charter, UN Convention on the Rights of Persons with Disabilities.