Yarık-dudak burnu deformitesinde yarık ve sağlam taraftaki alt lateral kıkırdaklarda apoptoz (karşılaştırmalı klinik araştırma)

Abstract

Yarık dudak deformitesi, çocukluk çağının en sık görülen gelişimsel bozukluğudur. Bu çocuklarda, tama yakın görünüm elde edilebilmesi için ardışık cerrahi girişimler yapılmaktadır. Bunlardan burun için yapılan girişimde, yarık taraftaki alt lateral kıkırdağın düzenlenerek sağlam tarafa benzetilmesi amaçlanır. Tanımlanan çok çeşitli girişim şekillerine karşın, halen tamamen geçerli olan ve kabul gören tek bir cerrahi yöntem yoktur. Bu durum, tanımlanan cerrahi yöntemlerden ziyade kıkırdak dokunun genetik veya yapısal özellikleri ile de ilgili olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, yarık ve sağlam taraflardaki kıkırdaklarda programlanmış hücre ölümü (apoptosis) oranlarını değerlendirmektir. Bu amaçla Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Anabilim Dalı'na 2005-2007 yılları arasında başvuran yarık dudak-burun deformitesine sahip 12 hasta çalışmamıza dahil edildi. Hastalar, yarık tarafa göre Grup 1 (sol yarık dudak burnu = 8 hasta) ve Grup 2 (sağ yarık dudak burnu = 4 hasta) olarak ikiye ayrıldı. Çalışmada kullanılacak örnekler, alt lateral kıkırdaklardan yapılan eksizyonlar ile elde edildi. Böylece hastada ek morbidite yaratılmadı.Grup 1'deki hastaların altısında (6/8 = %75), sol alt lateral kıkırdakta apoptoz varlığı tespit edildi, Grup 2'deki hastaların birinde (1/4 = %25) sağ alt lateral kıkırdakta apoptoz tespit edildi. İki sağ yarık dudak burnu deformitesi olan hastada kıkırdak septumda apoptoz tespit edildi. İstatististiksel olarak, Grup 1'de gözlenen apotoz anlamlı (p=0.046), Grup 2 ve septum kıkırdağında ise anlamlı değildi (p>0.05). Toplamda yedi hastada (7/12 = % 58.333) yarık olan tarafın alt lateral kıkırdağında apoptoz tespit edildi. Çalışmamız, ülkemizde sık gözlenen bir doğumsal deformitede görülen yapısal farklılığın temelinde, apoptoz kavramını gündeme getirmektedir. Bu çalışma, hastalarımızın yarısından fazlasında deformite olan tarafta apoptoz varlığını ilk kez göstermesi açısından, bu konuda daha sonra yapılacak çalışmalara ışık tutabilecek bir model çalışma olarak değerlendirilebilir.

Cleft palate deformity is the most common developmental disorder seen in newborn, requiring sequential surgical procedures to achieve an almost satisfactory facial harmony. The surgical goal is to have a symmetry in both sides. Despite numerous surgical tecniques, none per se fulfils the entire needs. This is mostly related with genetic and structural features of the cartilageous tissue rather than the described surgical methods. The aim of this study is to evaluate the rate of the apoptosis in both cleft and healthy sides. Twelve patients with cleft lip nose deformity operated in Mersin University Department of Plastic and Reconstructive Surgery between the years of 2005-2007 were included in this study. Patients were divided into two; as Group 1 (left sided CLN, 8 patients) and group 2 (right sided CLN, 4 patients) according to thier cleft side. Samples to be detected were harvested from cartilage stripes from the lower lateral cartilages. No additional morbidity was given. In six out of eight patients (6/8 = 75%) in Group 1, and in one out of four patients in Group 2, apoptosis were detected. Besides, in two patients of group 2 apoptosis in septum cartilage was detected. Statistical studies demonstrated that apoptosis rates seen in Group 1 was significantly different (p=0.046), whereas it was not significant in group 2 (p>0.05), or in septal cartilage (p>0.05). In an entire look at the groups, there were 7 patients having apoptosis in the lower lateral cartilages in cleft side (7/12 = % 58.333). To our knowledge, this is the first study emphasising the impact of apoptosis in cleft lip nose deformity. Further research is required, and this will better illuminate the role of apotosis in this frequently seen congenital deformity. Additionally, this can be thought as a pilot study for the further studies.