dc.contributor.advisor | Büyükakıllı, Belgin | |
dc.contributor.author | Selağzi, Hasan | |
dc.date.accessioned | 2020-12-10T08:07:21Z | |
dc.date.available | 2020-12-10T08:07:21Z | |
dc.date.submitted | 2005 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/220097 | |
dc.description.abstract | Çalışmamızda aerobik egzersizin, deneysel tip I diyabet oluşturulmuş sıçanlarda periferik nöropati oluşumu üzerine etkisi incelenmiştir. Bu amaçla elektrofizyolojik, histolojik ve biyokimyasal yöntemler kullanılmıştır.Çalışmada ağırlıkları 189 ile 306 g arasında değişen, 3 aylık wistar türü, albino, erkek sıçanlar kullanıldı. Hayvanlar her grupta 15 adet olacak şekilde rastgele olarak dokuz gruba ayrıldı: kontrol (K), egzersiz (E), sedanter-diyabet (SD), diyabet-egzersiz (DE), egzersiz sonrası diyabet (ESDE), sedanter diyabet-insülin (SDİ), diyabet-egzersiz-insülin (DEİ), egzersiz sonrası diyabet-insülin (ESDİ), sonradan egzersiz (SSE). Diyabetin oluşturulması için sıçanlara intraperitoneal yolla 45 mg/kg streptozotosin (STZ) verildi. Diyabetin başlangıcından hemen sonra insülin tedavisine geçildi. İnsülin verilen gruplara, subkütanöz yolla 0.75 U/gün olacak şekilde, deneyin bitimine kadar insülin enjekte edildi. Egzersiz grubundaki hayvanlara plastik yüzme havuzunda haftada 5 gün, günde 1 saat olmak üzere sekiz hafta süre ile yüzme egzersizi yaptırıldı. Diyabet oluşturulmadan önce ESDE ve ESDİ gruplarına 4 haftalık aynı yüzme egzersiz protokolü uygulandı.Çalışmanın başlangıcından 8 hafta sonra, tüm deney gruplarındaki sıçanlar dekapite edilerek siyatik sinir dokuları çıkarıldı ve biyokimyasal incelemeler için kan alındı.Elektrofizyolojik incelemeler, sadece egzersiz uygulanan diyabetli grupların distal tepe latans, genlik ve süre değerlerinin kontrol değerlerine yaklaştığını, histolojik incelemeler ise, sadece egzersiz uygulanan diyabetli grupların miyelin kılıf kalınlıklarında diğer diyabetli tüm gruplara göre iyileşme olduğunu göstermiştir. Biyokimyasal analizlerde ise, sadece egzersiz uygulanan diyabetli grupların glukoz değerlerinin diğer diyabetli grupların glukoz değerlerinden düşük olduğu gözlenmiştir.Bu çalışmada elde edilen elektrofızyolojik, histolojik ve biyokimyasal bulgular, aerobik egzersizin, deneysel tip I diyabet oluşturulmuş sıçanlarda gelişen nöropatide belirgin bir düzelme sağlayabileceğini göstermektedir.Anahtar Kelimeler: Egzersiz, diyabetik nöropati, bileşik kas aksiyon potansiyeli. | |
dc.description.abstract | The aim of the present study was the evaIuation of effect of long-term exercise on peripheric neuropathy in experimental diabetic rats. Thus, electrophysiologgical, histological and biochemical methods were used.Wistar-Albino male rats, 3-months of age, with a mean body weight of 189-306 g were used in this study. Animals were randomly divided in eight groups of 15. Control (C), exercise (E), sedentary diabetic (SD), diabetic-exercise (DE), diabetic after exercise (DAE), sedentary diabetic-insulin (SDI), diabetic-exercise-insulin (DEl), diabetic after exercise-insulin (DAEI), later exercise (LE). Diabetes was induced by a single intraperitoneally injection of streptozotocin (STZ) at a dose of 45 mg/kg of body weight. Insulin treatment began immediately after the onset of diabetes. Single subcutaneous injection of 0.75 U of insulin was given daily to all insulin groups. Animals in the exercise groups were applied swimming for one hour once a day in a plastic tank. These applications were continued daily until the end of the study for 5 days/week (for 8 weeks). Four weeks prior to induction of diabetes, DAE and DAEI groups were applied swimming for same protocoI.Eight weeks after beginning of the study, the rats were sacrifieed and the seiatic nerves were harvested and for biochemical research, the blood was drawn.Electrophysiologgical investigations showed that the distal pic latans, amplitude and duration rate of the diabetic groups which were aplied exercise was approaching to the control group. However histological research showed that in the thickness of the myelinated sheath of the diabetic groups which were only applied exercise was recovering than all the diabetc groups. And in the biochemical analyses it is observed that the glucose rate of the diabetic groups only apllied exercise was lower than the other diabetic groups.The electrophysiologgical, histological and biochemical findings demonstrates that aerobic exercise can suply a clear recovery in the improved neuropathy in the experimental diabetic rats.Keywords: Exercise, diabetic neuropathy, compound muscle action potential. | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Fizyoloji | tr_TR |
dc.subject | Physiology | en_US |
dc.subject | Spor | tr_TR |
dc.subject | Sports | en_US |
dc.title | Aerobik yüzme egzersizinin diyabetik sıçanlarda bazı kan ve elektrofizyolojik parametreler üzerine etkisi | |
dc.title.alternative | Effect of long-term exercise on electrophysiological parameters in diabetic rats | |
dc.type | masterThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı | |
dc.identifier.yokid | 10027820 | |
dc.publisher.institute | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | |
dc.publisher.university | MERSİN ÜNİVERSİTESİ | |
dc.identifier.thesisid | 210180 | |
dc.description.pages | 89 | |
dc.publisher.discipline | Diğer | |