Ekstrakraniyal karotis arter darlıklarında stent uygulamasının uzun dönem sonuçları ve stentlerin tedavideki etkinliği

Abstract

Ateroskleroza (AS) bağlı serebrovasküler olaylar (SVO), ölüm nedenleri arasında 3. sıradadır. Yaşla sıklığı artan inme, kadın ve erkekleri eşit oranda etkiler ve kişiyi bir anda çalışma ve sosyal hayatın dışında bırakır. İnmeye bağlı ölüm oranı kadınlarda daha yüksektir. Chiari Miller Fisher'in 1905 yılında 400 otopsinin 7'sinde bulduğu serebral vasküler embolilerin, karotis arterdeki aterosklerotik plaktan kaynaklanabileceği hakkındaki patofizyolojik açıklamayı yapması, anjiografik incelemelerin keşfi, SVO'ların patofizyolojisine yaklaşım ve tedavisinin geliştirilmesinde kılavuzluk etmiştir. Karotis arter darlığı (KAD) önce medikal olarak tedavi edilmeye çalışılmış ancak medikal tedavi yetersiz kalmıştır. İlk olarak 1954 yılında Eastcott ve arkadaşları tarafından uygulanan karotis endarterektomi (KEA) ameliyatı uzun yıllar kullanılmış ancak 1985'te yayınlanan Extracranial-Intracranial Arterial Bypass Study çalışması bu yöntemin faydaları hakkında ciddi şüpheler yaratmıştır. 1980 yılında Kerber ve arkadaşları distal bifurkasyon endarterektomi operasyonu sırasında proksimal stenozun kateter yoluyla dilatasyonu şeklinde ilk perkütan translüminal anjiyoplastiyi (PTA) tanımlamışlardır. North American Symptomatic Carotid Endarterectomy Trial (NASCET), MRC European Carotid Surgery Trial (ECST) çalışmaları sonraki randomize çalışmaları ve endovasküler randomize serileri etkilemiş, KEA ile ilgili ciddi akademik tartışma ve eleştiriler getirmişlerdir. KAD'nın, karotis arter stentleme (KAS) ile tedavisi başlangıçta cerrahi tedavinin uygulanamadığı durumlarda uygulanırken daha az invaziv olması, hastanede kalış süresinin daha kısa ve maliyet açısından daha ucuz olması gibi sebeplerle daha fazla hastaya hitap etmeye başlamış ve karotis arter hastalığının (KAH) tedavisinde primer tedavi seçeneği olma yolunda önemli mesafe kaydetmiştir.Anahtar kelimeler: ateroskleroz, inme, karotis arter hastalığı, karotis arter stentleme.

Cerebrovascular events (CVE) that are tied to atherosclerosis (AS) are third amongst death reasons. Strokes that increase by age affect both men and women equally in both their bussiness life and their social life. Deaths related to strokes are more frequent in women. In a 1905 study by Chiari Miller Fisher, out of 400 autopsies, 7 of the autopsies had serebral vasculer embolies due to corroted arteries; in respect to the corroted arteries, atherosclerotic plaque was the cause. With the help of the pathophysiological explanation Fisher has done and the foundation of the angiographic analysis, Fisher has found the way to bind and cure the CVE?s pathophysiology. The narrowness in the carotid artery was first treated medically; however, later on, medical treatment was not enough. The first corroted endarterectomy (CEA) surgery was done by Eastcott and his friends in 1954 and was used until 1985 because of the publish of the Extracranial-Intracranial Arterial Bypass Study that had revealed the many suspicions about the benefits of the surgery. In 1980, Kerber and his friends accomplished the first Percutaneous Transluminal Angioplasty (PTA) by the dilatation of a cathether into the proximal stenosis on a distal bifurcation endarterectomy operation. The North American Symptomatic Carotid Endarterectomt Trial (NASCET) has revealed in their study of MRC European Carotid Surgery Trial (ECST) that it had randomized the studies and effected the endovascular random series and caused serious academic arguments and critiques. The treatment of CAD?s with Carotid artery stenting was first done when only surgical treatment was not applied However, because it was less invasive, cheaper, and the time of hospitalization was less, the treatment became more popular for the patients and it is becoming the primary treatment in the Carotid artery disease (CAD).Key words: atherosclerosis, stroke, carotid artery disease, carotid artery stenting