Serebrovasküler olaya bağlı gelişen hemiparezi olgularında el dominansının fonksiyonel gelişme üzerine etkisi

Abstract

Serebrovasküler hastalığın klasik belirtisi olan hemipleji; beyinde gelişen lezyon sonucu vücudun karşı yarısında motor defisit, duyu bozukluğu ve çeşitli nörolojik bulgularla seyreden klinik durumdur (5). Bu çalışmada, inme sonrası fonksiyonel iyileşme düzeyi üzerinde, hemiplejik ekstremitenin dominant veya non-dominant taraf olmasının, başlangıç ve izlemlerdeki bozukluk ve düzelme üzerine etkisini göstermeyi planladık. Çalışmaya sağ veya sol taraf hemiplejik toplam 18 hasta dahil edildi. Olgular inme tarafı ile dominant eli aynı olan ve farklı olan hastalar olmak üzere iki gruba ayrıldı. Her iki grup SVO sonrası dönemde 1.hafta, 1.ay ve 3.ay olmak üzere değerlendirildi. Hastalar Brunnstrom motor iyileşme evreleri, Motricity index, Modifiye Ashworth ölçeği, Nine Hole Peg Test, Jamar dinamometre, pinchmetre, fonksiyonel bağımsızlık ölçeği (FIM) kullanılarak değerlendirildiİstatistiksel analiz için gruplar Mann Whitney U testi ve Friedman testi ile karşılaştırıldı, ölçümler arasındaki ilişki için Spearman korelasyon katsayısı kullanıldı. Hasta grupları karşılaştırılmasında yaş, cinsiyet ve etiyolojik faktörler benzerdi. Her iki grubun 1.hafta, 1.ay ve 3.ay değerlendirmelerinde Brunnstrom evreleri, MAS değerleri, kaba ve ince kavrama güçleri açısından iki grup arasında anlamlı bir farklılık olmadığı gözlendi (p>0.05). İnce el becerilerini değerlendirmek için NHPT kullanıldı son değerlendirmede her iki grup arasında anlamlı fark saptandı (p<0.05). Hastaların kaba kavrama kuvveti ile parmak ucu ve lateral kavrama kuvveti (sırasıyla r=0.790 p=0.00 ve r=0.899 p=0.02) arasında pozitif korelasyon vardı. Hastaların kaba kavrama kuvveti ile FIM değeri pozitif korele idi (r=0.645 p<0.05). Hastaların parmak ucu kavrama kuvveti ile NHPT değerleri pozitif korele idi (r=0.628 p=0.05).Bütün bu verilerin ışığında, SVO sonrası fonksiyonel iyileşme açısından dominant ve non-dominant gruplar arasında ne ilk değerlendirmede ne de 3 aylık izlem sonrasında fark olmadığı, fonksiyonel iyileşme süreci göz önüne alındığında daha uzun süreli çalışmaların yapılması gerektiği sonucuna ulaşıldı.

In this study, we aimed to investigate the effect of hand dominance on both functional loss and regain after stroke. A total of 18 patients with right or left hemiplegia participated in the study. Patients were grouped as dominant side and nondominant side hemiplegic (groups D and ND).All patients were at evaluated in the 1st week of at 1st month and 3rd month after stroke. Patients are evaluated Brunnstrom stages, Motricity index, Modified Ashworth scale, NHPT, Jamar dynamometer and pinchmeter, and finally the functional status of patients with FIM.For statistical analysis we compared the group data with Mann Whitney U and Friedman tests. Spearman's correlation coefficient was used to display relationships between measurements. p values <0..5 is accepted as statistically significant. The groups were similar for age, gender and etiologic factors. The evaluation of Brunnstrom stages, MAS values and hand and finger grip strength at 1st week, 1st month and 3rd month showed no significant difference between two groups (p> 0.05). NHPT used to assess fine manual dexterity revealed a significant difference in the final analysis. Jamar hand grip strength in either group was positively correlated to both pinch and lateral grip strength (r=0.790, p=0.0, r=0.899, p=0.02 respectively). Correlation analysis displayed a positive correlation between hand grip strength with FIM values (r = 0.645 p<0.07) A similar correlation was present between pinch grip strength and NHPT scores too (r = 0.628 p = 0.05).In the light of all these data, we concluded that there was no significant difference in functional improvement between dominant and non-dominant side hemiplegic groups during the first three months after stroke. However more studies with longer follow ups and larger patient groups are needed to clarify these results.