Resimde çoğaltımın sanat nesnesinde yarattığı anlam kayması ve Kitsch

Abstract

Çoğaltma olgusu, doğadaki ilk karşılığını yansımayla açıklar. Zamanla yansımanın yapay bir düzleme taşınmasıyla çoğaltma, kopyalamayı da kapsamış olur. Bu bağlamda çoğaltmanın tarihsel akışına değinilmiş ve bu akışta nesnenin değişimi, kitsch bağlamında sonuca taşınmıştır.I.Bölüm, sanatta çoğaltımın temel tarihsel süreci ve bu sürece tanıklık eden aynanın yansıma araçsallığında ele alınışı vurgulanırken, kopyalama, taklit ve temsil terimleri ile çoğalmanın yan anlamlarını ele alır.II.Bölüm, Sanatta yeniden canlandırmanın çoğaltmayla kurduğu paralellik üzerinden nesnede orijinallik ve biriciklik kavramlarının sorgulanmasını içermektedir. Aynı zamanda nesnenin klasik estetik anlayışla konumlandığı ve sanat nesnesi sayılmasının ön koşulu olarak görüldüğü bu aşamanın modern estetik tanımlarıyla ve postmodernite ile kurduğu ilişki karşılaştırılmıştır. Endüstri Devrimiyle başlayan ve kapitalist sistemin bir zorunluluğu olarak günlük yaşamda kendini gösteren kopyalama, yeniden canlanma ya da çoğaltmanın orijinal eserde bıraktığı izler ya da anlam kayması olarak ele alınmış ve sanatsal üretim bağlamında yapılan kolajlar, baskı tekniği uygulamaları ve montajlarla anlamdaki değişim sabitlenmiştir. Aynı zamanda görsel dil olanaklarından yararlanılmış, bir ironi olarak dil, üretimde ?oyun?a dönüşen nesne olarak çalışmada yer almıştır.III. Bölüm, nesnede çoğalmanın olanaklarında gerçeklik ve hakikat tanımlamaları yapılmış, nesnede hakikati yadsıyan `sahte', `benzeşme', `andırış' ve `tekrar' kavramları ortaya konarak çoğaltımın bir sonucu şeklinde ele alınmıştır. Aynı zamanda teknolojik gelişmelerle çoğalan nesnenin müzelerle korunan fiziki yapısının sarsılması, nesnenin yersiz yutsuzlaştırılması olarak `auranın kaybı'yla tanımlanmıştır.IV.Bölüm, nesnenin çoğalmasına sebep olan endüstrileşme, bir tarihsel uğrak noktası olarak ele alınmış, kapitalizmin tüketim nesnesinin `meta olmak'lığı ortaya konmuş, metanın işlevselliğiyle süs ve fetiş nesneye dönüşümü, nesnenin kitschleşmeye başlaması olarak ele alınmıştır.V.Bölüm, nesnede hızla çoğalmanın toplumsal yaşamda ve sanattaki yansımaları ve son noktada `kitsch'leştiği düşüncesi modernizm, avant ?garde ve postmodernizm bağlamında ele alınmıştır. Kitsch'in kelime anlamının ?zevkin yoldan çıkması ya da beğeni düşüklüğü? olarak tanımlanmasıyla bu terim, klasik ve modernist estetiğin olanaklarında olumsuzlanırken, postmodernizmin mesaj misyonlu anlayışına dayandırılıp aklanmıştır.

The case of replication explains its first equivalence in nature with reflection.By means of its being carried to an artificial plane in the course of time, replication covers copying. Within this context, the historical flow of replication has been touched upon and in this flow, chance of the object has been moved to the result as part of kitsch.In section 1, while the fundamental historical process of replication in art and handling the mirror which bears witness to this processin reflection of instrumentalism have been emphasized, the connotations of replication with copying, imitation and representation terms have been discussed.Section 2 covers the questioning of the concepts of originality and uniqueness of the object through the parallelism established by revitalization in art with replication. Concurrently, this section which has been considered asthe prerequisite for its being accepted as an art object and has been situated with classical understanding of the object has been criticized through the relationship of modern aesthetic definitions and post modernity. Copying which starts with Industrial Revolution and reveals itself as a neccessity of capitalist system in daily life has been discussed as tracks or semantic shift left/put by replication or revitalization on the original work. Moreover, the change in meaning has been immobilized through the collages in the context of artistic production, the applications of printing technique and assemblies. In the same breath, visual language possibilities has been determined and the langugage as an irony has been included in the study as an object which converts into a ?play? in production.In section 3, within the possibilities of replication in the object, authenticity and truth have been defined and the concepts ofartificiality, similitute, resemblance and repetition which deny the truth in object are discussed as a result of replication.Concurrently,quaking deterritorialization and displacement of the physical structure of the object which was preserved by museums and which was - at the same time - replicated by technological developments has been defined by the loss of aura.In section 4, the industrialization causing the object to be replicated has been dealt as a historical haunt, the ?commoditization? of consumption object of capitalism has been set forth and the transformation of commodity with its functionality into an ornament and a fetish has been discussed as the beginning of object?s as kitsch.In section 5, the reflections of the rapid replication of object in art and social life and at the last point, the notion of its becoming ?kitsch? has been discussed within the context of modernism, avant ?garde and post-modernism. While the lexical meaning of kitsch which has been defined as the deviation of pleasure or low appreciation has been negated within the possibilities of modernist eaesthetics, it has been justified through being relied upon the message missioned notion of post-modernism.