Show simple item record

dc.contributor.advisorYüksel, Mustafa
dc.contributor.authorKeşt, Öner
dc.date.accessioned2020-12-10T08:02:00Z
dc.date.available2020-12-10T08:02:00Z
dc.date.submitted2019
dc.date.issued2020-02-19
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/219027
dc.description.abstractSanat devamlı kendini yenileyen bir değişim- dönüşüm içerisindedir. Heykel sanatında geçmişten günümüze kadar kullanılan malzemeler çeşitlilik göstermektedir. Bu çeşitlilik içinde organik malzeme kullanımı önemli bir yere sahiptir. En eski sanat dallarından olan heykel sanatı, geçmişten günümüze çoğu zaman insan bedenini konu olarak seçmiş ve inceleyerek yorumlamıştır. İnsanoğlunun yaşadığı dünyayı anlamlandırma gayreti, doğa ile olan ilişkisine biçim verme duyguyu tetiklemesi, heykel yapmasına sebep olmuştur. İlk olarak bedenini düşünen insanoğlu, doğaya özgü güçleri kendi bedenine ait özellikler olarak tanımlamış, ürettiği biçimlerde de bunu ifade etmeye çabalamıştır. Soyutlamacı anlayışta, doğadaki nesneler, üretilen eserlerde oldukları gibi değil yepyeni bir yorumla yansıtılmıştır. Günümüz sanat anlayışları incelendiğinde sanat eserinde doğa ve doğal malzeme artık geçmişte olduğu gibi yansıtılmamış aksine soyutlamacı bir tavırla ele alınıp yorumlanmıştır. Doğa biçimlerini soyutlayarak eserler üreten sanatçılar, bir süreç olarak düşündükleri soyutlama sürecinin sonunda soyut düşüncenin sanattaki karşılığı yönünde özgün formların ifade edildiği soyut sanat üslubu ortaya çıkmış ve Heykel sanatı da yöntemlerini bu anlayış doğrultusundan kurmaya başlamıştır. Çağdaş sanatın anlatım biçimlerinden biri olan soyut sanat, ortaya çıktığı ilk tarihlerden itibaren sanatın sınırlarını alabildiğince zorlamıştır. Soyut düşüncenin sanattaki karşılığı yönünde özgün formlar yaratılarak heykel sanatına yeni form anlayışı getirilmiş, gelenekselleşmiş malzemenin verdiği duyarlılığın dışında analojik, metaforik, ironik bağlantıların bedenle olan ilişkilerinde yeni form anlatılarına katkıda bulunulmuştur. Günümüzde heykel, sanat, politik, sosyal ve bilimsel gelişmelerin etkisinde kalarak, farklı malzemelerin kullanımıyla kabuk değiştirmiş, geleneksel anlayışları terk ederek gelişimini sürdürmeye devam etmektedir. Bu eksende hazırlanan tez çalışması organik malzemenin kullanıldığı heykel sanatının insan bedenini konu aldığı soyut eserlerin, modernizmden itibaren başlanıp incelenmiştir.Anahtar Kelimeler: Beden, İmge, Malzeme, Organik, Soyut.Danışman: Prof. Mustafa Yüksel, Mersin Üniversitesi, Heykel Ana Sanat Dalı, Mersin.
dc.description.abstractThe Art is constantly in a renewing change and transformation itself. The materials used in the art of sculpture are diverse from past to present. The use of organic material has an important role in this diversity. Sculpture is one of the oldest branches of art and It often chose and interpreted the human body as a subject throughout the history. The human kind efforts to make sense of the world in which he lives, the sense of shaping his relationship with nature, has enabled him to makes sculptures. The human being, who first thought of his body, defined the specific forces to nature as the features of his body and tried to express it in the forms he produced. In the abstractionist approach, objects in nature are reflected in a new interpretation in the works produced, not as they are. When we look at today's art perceptions, the natural material used in the work of art is no longer reflected as it was in the past but on the contrary, it is reflected and interpreted with an abstractionist attitude. The artists who produce works by abstracting the forms of nature, at the end of the abstraction process, which they think as a process, have pushed the limits of art by revealing abstract forms in which the original forms are expressed in terms of the equivalent of abstract thought in art. Sculpture art methods began to establish in line with this understanding. Authentic forms were created in the direction of the equivalent of abstract thought in art, and new forms of sculpture were brought to the art of sculpture, and new form narratives were contributed to the relations of the body with analogy, metaphoric and ironic connections besides the sensitivity given by traditional material. Today, in which all kinds of materials used in sculpture, art, political, social and scientific developments, influenced by the use of different techniques and materials, has changed shape, abandoned traditional understanding and continued to develop. In this thesis, the abstract works, which are based on the human body of the sculpture art using organic material, have been examined since the modernism period.Key Words: Body, İmage, Material, Organic, AbstractAdvisor: Prof. Mustafa Yüksel, University of Mersin, Department of Sculpture, Mersin.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectGüzel Sanatlartr_TR
dc.subjectFine Artsen_US
dc.titleHeykelde beden imgelerine organik malzemelerle soyutlamacı yaklaşım
dc.typemasterThesis
dc.date.updated2020-02-19
dc.contributor.departmentHeykel Anabilim Dalı
dc.identifier.yokid10322264
dc.publisher.instituteGüzel Sanatlar Enstitüsü
dc.publisher.universityMERSİN ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid610556
dc.description.pages78
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess