Show simple item record

dc.contributor.advisorAltan, Özdemir
dc.contributor.authorÇağlayan, Füsun
dc.date.accessioned2020-12-10T07:41:08Z
dc.date.available2020-12-10T07:41:08Z
dc.date.submitted1998
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/218265
dc.description.abstractFotoğraf, sanatçıların kullanım için sanatçılar tarafından keşfedilmiştir. Fotoğraf makinesinin gelişim süreci, zamanının resim sanatı ortamı ile icicedir. 1568'de Venedikli mimar Daniel Barbaro tarafından sanatçılara önerilen `Camera Obscura`, 17. ve 18. yüzyıllarda çizim tekniklerinde kullanılan bir aletdi. 1820'lerde dekorator-ressam Daquerre fotografik yöntemleri denemeye başlar ve geliştirdiği yöntem `Daquerreotype` adıyla anılır. Ardından aynı tarihlerde amatör bir sanatçı Talbot, `Calotype` isminde kamerası ile baskılar gerçekleştirmiştir. Böylece 1860'larda 'sanat ve fotoğraf ilişkisi konuşulmaya başlanmış; fotoğrafın kendi başına sanat olup olmadığı tartışılmış ressamın fotoğrafı kullanması kendi el-göz becerisini bir yana bırakıp taklit etmesi nedeniyle kınanmıştır. Sonuç olarak 1862'de fotoğraf sanatı hukuksal statüsünü elde etmiştir. Sanayi Devrimine tekabül eden sonraki yıllarda makineleşme, her alanda kendisini göstermişin Fotoğrafın kullanımı halk arasında da yaygınlaşarak günlük hayatın belgelenmesinde kullanılmıştır. Tüm bu gelişmelerin resim sanatındaki akımları nasıl etkilediğini, fotoğrafın bundan sonraki her `izm`de ne kadar önemli bir unsur olduğunu görüyoruz. 19. yüzyılın sanat akımları, Batı resim sanatının `gerçeklik` anlayışının fotoğraf makinesi nedeniyle sarsılması sonrası, kendi iç sorgulamalarının dökümüdür. Artık ressam, klasik gözlemci tavrını bu son durum üzerinde de sürdürür. Sonuçta bu detaylarla gelmek istediğimiz nokta, 20. yüzyıl sanatçısının kimliğinin oluşmasında fotoğrafla başlayıp gelişen optik görüntü üretme yöntemlerinin etkileridir. Digital görüntü çağına girdiğimiz şu zamanlarda bir görüntüler enflasyonu içindeyiz. Sayısız çoğaltılmış ve orijinal-aslı'nın kaybolduğu bir kopyalar devrindeyiz. `Biricikliğin` kalmadığı bir zamanda, sanat yapıtının durumu nedir? Sanat kendi içinde birtakım tekrarlan yaşayarak bu çoğalmaya katkıda mı bulunmaktadır? Hiçbir akımın ve sanatçının benzeri olmayan orijinal bir sanat yapıtı kalmış mıdır? İkinci bölümde `simulasyon` kavramının sanata etkileri, Baudrillard, Lyotard, W. Benjamin gibi düşünürlerden alıntı özetlerle ele alınmıştır.
dc.description.abstractSUMMARY Photograph was discovered by the artists for use of them. The development process of the photograph machine is together with the painting art of the time. Camera Obscura offered by Daniel Barbara from Venice in 1568 was a tool used by the design technics in the 17. and 18. centuries. The decorator -painter Daquerre started to try the photographic technics in 1820s and the method he developed is called `Daquerreotype`. Then an amateur artist, Talbot, reallised printings with his camera called `Calotype` in the same years. As a result of this the art and photograph relation was talked about in 1860s. It was discussed that whether a photograph is an art or not and the painter who used photograph was blamed as it was an imitation and given up the hand craft. Then the pohotograph art gained its legal status in 1862. In the years correspond to the Industrial Revolution, the mechanization showed itself in every area. The use of photograph spreaded among the public and it was commonly used for the documentation of the daily life. These developments effected the movements in the painting art and the photograph became very important in every `ism`. The art movements of 19. century were the result of its inner examinations after the reality understanding of the West painting art was destroyed because of the photograph machine. The artist continued its classical observer behaviour on this last situation. The effects of optical image production methods developed after the photograph art established the identity of the 20. century artists. At present, we meet with the images inflation as we are in the digital image age. We are in the copies age having numeruos copies of which origal is lots. What is the situation of work of art in such a time where no soleness exists. Does the art contributes to this reproduction by living some repetitions in itself. Does any origal « work of art of any movement and artist remain. In the second part, the effects of the simulation concept on art are discussed by taking consider the taughts of some artists such as Baudrillard, Lyotard, W. Benjamin.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectGüzel Sanatlartr_TR
dc.subjectFine Artsen_US
dc.titleFotoğrafın plastik sanatlarda kullanımı ve getirdiği etkiler
dc.title.alternativeEffects caused by using photography in arts
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentResim Anasanat Dalı
dc.subject.ytmPhotograph
dc.subject.ytmPlastic arts
dc.subject.ytmSimulation
dc.subject.ytmPainting art
dc.identifier.yokid72098
dc.publisher.instituteSosyal Bilimler Enstitüsü
dc.publisher.universityMİMAR SİNAN GÜZEL SANATLAR ÜNİVERSİTESİ
dc.type.subproficiencyinArt
dc.identifier.thesisid72098
dc.description.pages63
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess