Dergi tasarımı

Abstract

Bir basılı yayın olan dergi, matbaanın bulunmasıyla birlikte, Avrupa'da çıkmaya başladı. On beşinci yüzyıldaki bu yayınların adları `dergi` olmamakla birlikte, bilimsel araştırmaları ve gelişmeleri yaymak amacıyla kullanıldı. Düzenli olarak kitap kataloglarına, kitaplarla ilgili eleştiriler eklendi. Bu yayınlar ise, edebiyat dergilerinin temelini oluşturdu. Ancak, 1731'de yayın hayatına başlayan The Gentlemen's Magazine, dergi adını alan ilk süreli yayın oldu. On sekizinci yüzyıldan itibaren, baskı teknolojisinin gelişimi, dağıtımın daha olanaklı hale gelmesi, dergi sayısında önemli bir artışı beraberinde getirdi. Okuryazarlık oranının artması, sanayi devriminin sosyal hayatta yarattığı değişiklikler, kadınların hak aramaya başlamaları, aile içindeki ve toplum hayatındaki hızlı değişimle dergiler, farklı farklı konularda, bilgi verici ve eğlendirici süreli yayınlar olarak evlere girmeye başladı. Ancak, on dokuzuncu yüzyıla kadar dergi tasarımından söz edilemez. Dergilerin görüntüsü de, işlevi gibi, gazeteyle kitap arasındadır. 1894'te, Aubrey Beardsley The Yellow Book adlı süreli yayının `art editor`ü oldu. Bu, derginin kendine özgü işlevinin, kendine özgü görüntüsünün, bir sanat yönetmeninin tasarımıyla buluşmasının başlangıcıdır. On dokuzuncu yüzyılda dergiler, toplumun bilgi edinme isteğine ve hobilerine cevap vermek üzere, değişik konularda, değişik kitlelere yönelik tasarlandı. Teknolojinin gelişmesi ile üretim maliyeti düştü, dağıtım ağı genişledi. Grafik tasarımcılar, dergi tasarımına da yöneldi. Will Bradley, 1894'te The Chap Book dergisinin yanı sıra pek çok derginin sanat yönetmenliğini de yaptı. Art Noveau'nun ABD'de tanınmasını sağladı. 1914'te ise Fütüristler, tipografiyi ilk kez görsel eleman olarak ele aldılar. Lacerba adıyla kendi dergilerini de çıkarttılar. Tipografiye bu yeni bakış, dergi tasarımına da devinim getirdi. 1920'li yılların sonuna doğru, Herbert Bayer, sayfa düzenlemesinde grid sistemini kullandı. Bu, dergi tasarımında devamlılığı sağladı. Yine aynı yıllarda dadaistler, kendi hareketlerini duyurmak üzere Men. adıyla ivdergilerini çıkarttılar. Dadaizm, dergi tasarımına kolaj ve fotomontaj tekniklerini yerleştirdi. 1923'te ilk taşınabilir fotoğraf makinesiyle dergiciliğe yepyeni bir boyut eklendi. Fotoğrafın gerçekliği, dergi tasarımında da yeni anlatım yolları açtı. II. Dünya Savaşı öncesi, Avrupa'da ki çalkantılı ortam, ABD'ye tasarımcı göçüne neden oldu. Bu tasarımcılardan biri olan Mehemed Fehmy Agha, 1928-1943 yılları arasında Amerikan Vogue dergisinin sanat yönetmenliğini yaptı. Dergi tasarımında, boşluğu da grafik eleman olarak kullandı. Alexey Brodovitch, 1934-1958 yılları arasında, Harper's Bazaann sanat yönetmenliğini yürüttü. Dergi bütününde, grafik elemanları sayfadan sayfaya kurguladı (pacing). Her iki tasarımcı da dönemin en iyi ressamları ve fotoğrafçıları ile çalıştılar. Brodovitch'in öğrencisi Henry Wolf, 1952'de Esquire dergisinin sanat yönetmeni oldu. Wolf, dergi kapaklarına kavramsal yaklaşımıyla yeni bir boyut getirdi. Willy Fleckhaus, gençlik dergisi Tiven'nin (1959) tasarımında, etkiyi kuvvetlendirmek için, yer yer renkten vazgeçti; fotoğrafları duotone ya da siyah-beyaz olarak kullandı. Aynı yıllarda İngiltere'de, Tom Wolsey Town dergisinin grafik tasarımını yapıyordu. Wolsey de, istediği etkiyi elde etmek üzere, sayfa düzenlemelerinde dramatik bir yapı oluşturdu. 1970'lere kadar, hızlı bir devinimle gelen dergiler, ekonomik krizle birlikte, olumsuz bir döneme girdiler. Bazıları kapandı, bazıları ise varlığını sürdürmek için önlemler aldı. Boyutları küçüldü, sayfa sayısı azaldı, fotoğraf ve illüstrasyona daha az yer ayırmaya, renk kullanımında ekonomik davranmaya zorlandı. Bu önlemler tasarımcıları, o güne değin yapılmış olanlardan farklı çözümler üretmeye zorladı. Yine aynı yıllarda, `underground` hareketi, dergi tasarımına, kendini ifade tarzını taşıdı. 1978'de Milton Glaser, New York dergisini, okumaya zaman ayırmayan televizyon çağı insanı için tasarladı. Fred Woodward ise, 68 kuşağınınkültürünü yansıtan gençlik dergilerinin arasından, 1987'de tasarımını yapmaya başladığı Rolling Stone' 'u ayrı bir yere taşıdı. Zaten içeriği ve tarafsız haberciliği ile bilinen dergi, uygun tasarım anlayışı ile de öne çıktı. Gerek `underground` hareketinin kendini ifade ediş biçimiyle, gerek Milton Glaser'ın geçmişe göz kırpan illüstrasyonlarıma Post-Modernizm, dergi tasarımında da kendini gösterdi. 80'li yıllarda Neville Brady, pekçok derginin tasarımını yaptı. Her birinde farklı yönde hareket ederek, hem kendisi hem de dergi için, birbirinden çok farklı tasarım anlayışları geliştirdi. Rudy VanderLans Emigre'de dergi tasarımına deneysel anlamda yaklaştı. Geleneksel değerleri sorguladı, eski yazı karakterlerini alışılmadık biçimde kullanırken, öte yandan bilgisayarla yarattığı fontlarla okunurluğun sınırlarını zorladı. Günümüze gelindiğinde, dergi tasarımında Post-Modemizmin kuralsız çoğulculuğu süregitmekte. Sayıları günden güne artan dergiler, bilgisayar teknolojisinin sağladığı olanaklarla, kimliklerini olgunlaştırıyorlar. Birbirlerinden farklı kimlikler, değişik grafik anlatımlar gerektiriyor. Sonsuz bir devinim içinde değişen dünya, yeni kimlikler; yeni kimlikler grafik tasarım sürecini sorgulayarak yeni grafik anlatımlar gerektiriyor. vı

Magazine, a printed publication, began to be published in Europe first, following the invention of pointing press. Although they were under the name of `magazine`, these publications were rather used to disseminate scientific researches and developments. Besides, book reviews and critiques were regularly added to book catalogues, which, than laid the foundations of the first literary periodicals. However, The Gentlemen's Magazine, emerging in 1731, became the first regular publication. As foom the 18.th century, parallel to developments in pointing technology and distribution facilities, a considerable increase was noted in the amount of magazines published. Factors such as growth in literacy ratio, social changes brought by industrial evolution, women - rights issues and rapid changes in family and social life opened the way to publication of a wide range of regular magazines, letting them in homes as a means of education and entertainment. However, the consept of `magazine design` was out of guestion until 19.th century. A magazine's image, as well as it's function, was somewhere in between book and newspaper. In 1894, Aubrey Beardsley became the `art editor` of the periodical TheYellow Book. This can be considered as the initial formation of a magazine's image and function by means of an art editor's consept of design. In 19.th century, magazines were designed to respond to different demands and hobbies of the society. Production costs when down and distribution network enlarged together with the developing technology. Graphic designers became interested in `magazine - design`. In 1894, Will Bradley carried out the cover design of the periodical The Chap Book along with the art - directorship of many others, enabling the recognition of Art Noveau in USA. In 1914, The Futurists, using typography as a visual instrument the very first time, produced their own magazine under the name of Lacerba. A new approach to typography brought a momentum to magazine design. VIITowards the end of twenties, Herbert Bayer used the grid system in page design, which, further proved continuity in the whole `magazine design` consept. Still, in twenties, to let them be known, dadaists published their own periodical Merz. Dadaism introduced new techniques to magazine design such as collage and photo-montage. In 1923, the first portable camera brought a new dimension to magazine publication. The authenticity of the photograph opened new horizons of expression. Pre - World War II, the agitated setting in Europe caused migration of a number of designers to USA. One of them, Mehemed Fehmy Agha, carried the out the graphic design work of the American review Vogue thru 1928-1943. He used the `emptiness` as an element of graphic design. Thru 1934-1958, Alexey Brodovitch was the art director of Harper's Bazaar. By means of the tecnique of pacing, he used the graphic elemets in integrating the magazine. He paced these graphic elemets from page to page in the whole rewiev. Both designers had the chace of working with the best photographers and artists of their times. Henry Wolf, Brodovitch's student, became the art director of Esquire in 1952 and introduced a new dimension to the cover pages of the magazine by means of his conseptual approaches. Willy Fleckhaus, designing the youth magazine Twen (1959), gave up using colours from time to time and instead used photographs as duotone or black and white to strengthen the impression. The same years, Tom Wolsey was carrying out the graphical design of Town in England. Wolsey, too, constituted a dramatical structure in page arrangements to achieve the desired effect. The dynamic accelaration of the magazines were interrupted in seventies and with the influence of the economyc crisis, some were closed while some where forced to take measures to survive. Sizes were diminished, number of page decreased, less space were left for photographs and illustrations. Consequently, these measures forced VIIIthe designers to change their former approaches. Meanwhile, the `underground` movement was in the attempt of carrying its own style of expression into the `magazine design` consept. In 1978, Milton Glaser designed the periodical New York for television age people who could not find time to read. Among the youth reviews of 68 generation, Rolling Stone gained distinct by means of Fred Woodward, who began to design the review in 1987. Already having reputation for it's correct news and content, the review stepped forward with the new design understanding. Either via underground movement's own style of expression or Milton Glaser's past-associates illustrations, Post-Modernism took an important role in `magazine design`. In eighties, Neville Brody carried out the design works of many reviews. Moving in a wide range of varieties, he developed several and different design consepts both for the magazines and for himself. In the periodical Emigre, Rudy VanderLans's approach to magazine design was rather experimental. He questioned traditional values, utilized the old calligraphic elements in an unusual form and on the other hand, by means of computer-created fonts, he forced the limits of legibility. Presently, irregular plurality of Post-Modernism is dominant. Magazines increasing in number day by day, are improving their visual identities with the help of facilities brought by computer technology. Different identities are making it necessary to create different graphical ways of expression. In an unlimited and endless mobility, the changing word is necessitating new identities; and new identities, questioning the graphical design methods, necessitating new ways of graphical expression.