Romantik Dönemde piyano edebiyatında virtüozite arayışları ve getirilen yenilikler

Abstract

IV ÖZET Chopin-24 etüd; Liszt-Paganini etüdler, Transandant etüdler, Konser etüdleri; Schumann-Paganini etüdler, senfonik etüdler; Brahms-Paganini Varyasyonlar; Rachmaninov-Tablo etüdler tek tek ele alınıp incelenmiştir. Bu incelemeler yapılırken bestecilerin yöntemleri, teknikleri, birbirleriyle olan benzerlikleri, karşıtlıkları ve etkilenmeleri göz önünde bulundurularak örnekler seçilmiştir. Giriş bölümünde piyanonun tarih içindeki mekanik gelişimine detaylı olarak yer verilmiştir. Piyano, icadından bu yana en büyük ve köklü atılımı dört büyük romantik bestecinin (Schumann, Chopin, Liszt, Brahms) eserlerinde gerçekleştirmiş, tek başına her türlü tınıyı yakalayabilen, teknik olarak kapasitesi çok geniş, olağanüstü bir enstrüman konumuna gelmiştir. Bu bestecilerin etkisi postromantik ve sonraki dönemlerde de devam etmiştir. ANAHTAR KELİMELER: Romantizm, Piyano, Teknik, Tını, Mekanizma, Virtüozite, Stil.

V SUMMARY Chopin-24 Etudes; Liszt-Paganini etudes, Etudes d' execution transcendantes, Etudes de concert; Schumann-Paganini etudes, Etudes-Symphoniques; Brahms- Paganini variations; Rachmaninov `Etudes-Tableaux` are analysed at a one to one basis. Samples were selected according to individual performance techniques and methods of the composers in question; similarities, dissimilarities and displays among them were taken into consideration. A general view of the mechanical development of keyboard instruments, from its beginnings in 12th century to modern times is given during the introduction. Since the time of its invention the piano went through its most major and fundamental progress thanks to works of the great romantic composers (Schumann, Chopin, Liszt, Brahms) and thus, it became a most extraordinary instrument with an enormous capasity for the reproduction of various instrumental and vocal sounds. KEYWORDS: Romanticism, Piano, Technique, Tone, Mechanism, Virtuosity, Style.