Cumhuriyet Dönemi (1923 - 1950) kültür politikalarının Türk resim sanatı üzerindeki yansımaları

Abstract

İmparatorluktan ulus-devlete geçiş süreci, yerel kongre iktidarlarının Sivas Kongresi'nde ulusal kongre iktidarına dönüştürülmesinden sonra başlatılan Ulusal Kurtuluş Savaşı'nın kazanılması ve Cumhuriyet rejiminin kabulüyle siyasal platforma tamamlanır. Misak-ı Millî sınırları içindeki devletin korunması ve güçlendirilmesi, devlet merkezli bir toplum tasarımını öngördüğünden, korporatizm diğer bir deyişle, 'imtiyazsız ve kaynaşmış' bir toplum oluşturma düşüncesi de kültürel platformda söz konusu olur. Bu bağlamda kültür politikasının çerçevesi devletin bekası esasına göre çizilir. Devletin bekası esasını temel alan kültür politikasının kodlarını oluşturan milliyetçilik ve çağdaşlaşma ilkeleri de içeriklerini devletin denetiminde homojen bir toplum oluşturma doğrultusunda belirler. Kültür politikası sanat etkileşimi bağlamında, Cumhuriyet' in kuruluş yıllarından itibaren sanat, çağdaşlaşmayı sağlayacak devrimlerin gerçekleştirilip, halka benimsetilmesi işlevini yüklenmiştir. İdeolojiyi görselleştiren resim sanatı genelde figüratif resmi ön plana çıkarttığı gibi, klasik-akademik anlatım tarzına yönelir. Ancak kültür politikasının bir uzantısı olan yurt dışı eğitim, içerik olarak yerel, form olarak modern yaklaşımı resim sanatına getirir. Kültür politikasının resim sanatının gelişmesinde ve yaygınlaştınlmasındaki katkıları devlet desteği kapsamında söz konusu olur. Sanatı destekleyecek kesim olmaması nedeniyle zorunlu olan devlet desteği, yurt içi-dışı eğitim, sergiler düzenleme, düzenlenen sergilerden yapıt satın alma, sanatçıları ödüllendirme gibi hususlarda söz konusu olur. ANAHTAR KELİMELER: Cumhuriyet, Kültür, Devrim, Sanat, Modernleşme, Milliyetçilik

The passing phase from empire to nation-state is completed in political platform after two significance steps: Firstly, the victory of National Independence War which was won after the Sivas Congress having turned out to be national congress government and secondly the establishment of Republic. The idea of forming a society that is integrated will take place in cultural platform in order to protect and strengthen the state in the boundaries of Misak-ı Millî because of foreseeing the state-centered society format. In this context the frame of the cultural policy is designed according to the continuity of the state. The contents of the principles of modernity and nationalism are determined in the direction of establishing a homogeneous society under the control of the state. In the context of the interaction of cultural policy with art has imposed the function of identification to the public after having realized the revolution, which will provide modernity since the early years of Republic. The art that makes ideology visional generally prefers not only figurative painting but also classic-academic narrative style. But foreign education that is an extension of cultural policy brings the modern style to the painting. In addition to this the painting remains local in the content. The contributions of cultural policy to the development and spread of painting are considered with the support of state. Due to the lack of other supports state support is an obligatioa This support can be seen in different fields such as foreign and national education, arrangements of exhibitions, buying works of art from these exhibitions and rewarding the artists. KEY WORDS: Republic, Culture, Revolution, Art, Modernity, Nationalism