Türk Sanatında yeni arayışlar: 1960-1980

Abstract

Türkiye'nin siyasal, toplumsal ve kültürel anlamda hareketli bir dönemini oluşturan 1960-1980 arasındaki yıllar, Türk sanatında yoğun bir arayışlar süreci olarak belirmektedir. Resmi kurumların daha eleştirel bir gözle değerlendirildiği, devlet destekli sanatsal etkinliklerin ötesinde alternatiflerin arandığı, özerk ortamların yaratılmaya çalışıldığı bu süreçte, Türk sanatçısı da daha bağımsız bir karakter kazanmış; varlığım bireysel çıkışlar ve yeni arayışlarla duyurmaya başlamıştır. Sanat eğitimini ve anlayışım Batı sanatının modelleri ve ölçütleri üzerinden kuran bir ortam içinde Batı sanatındaki gelişmeleri izleyerek Türkiye'ye benzer ifadeleri, konulan malzemeleri taşıyanlar; Batı sanatının gelişim dinamiğini reddederek kendi kültürel kimliğinin uzantısı olan anlatma biçimlerine ve konulara yönelenler ve her iki tavrın belli başlı unsurlarım birleştiren sanatçılar, 1960-1980 arası süreçte görülen yeni arayışlarında çeşitlilik içeren bir sanatsal ortam oluşturmuşlardır. 1960-1980 arası süreçte Türkiye'de soyut sanat ve figüratif sanat başlığı altoda biçimsel anlamda çeşitli üslupsal arayışların yanı sıra, konu bağlamında toplum ve birey eksenli üretimler, ayrıca alternatif bir sanatsal dilin gündeme geldiği kavramsal nitelikli çalışmalar görülmektedir. ANAHTAR KELİMELER: Türk sanatı, 1960-1980, yeni arayışlar, soyut sanat, figüratif sanat

A dynamic period in terms of politics, society and culture, the years between 1960-1980 constitutes an intense phase of new pursuits in Turkish art. During this phase, formal institutions came to be viewed more critically, while new alternatives were sought beyond state funded art events in the search for an autonomous environment; Turkish artists gained a more independent character, starting to make their presence felt through individualistic stances and new pursuits. In a setting where the understanding and education of art found its basis on Western art's models and criteria, those who shouldered the themes, tendencies and materials they had observed in Western art; those who displayed an interest in themes and tendencies in the denial of the developments in Western art and those who united certain aspects of both stances, all created an artistic milieu of variety in their new pursuits. In this respect, the period between 1960-1980 in Turkish art includes stylistic pursuits with a formalistte basis within abstract and figurative art, socially and individualistically based approaches in terms of theme and conceptual works which point to an alternative artistic language. KEY WORDS: Turkish art, 1960-1980, new pursuits, abstract art, figurative art