İronik olarak yaratı sorunsalı yapıt-zaman-uzam-sanatçı

Abstract

'İronik Olarak Yaratı Sorunsalı; Yapıt-Uzam-Zaman-Sanatçı' isimli bu eser metni, 'sanatın ölümü' üzerine odaklanan tartışmalara; günümüz sanatında yapıt-uzam-zaman-sanatçı ilişkisine ve yaratı sorunsalına 'ironik' bakış açısıyla yaklaşmayı amaçlamaktadır. Burada 'ironik' olan; yaratma fiilinin anlamını –eski anlamını- yitirmiş olması değil, zorunluluk olarak yaratma eyleminden vazgeçmememiz, vazgeçemeyişimizdir.Giriş bölümünde çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemi açıklanmaktadır. Bundan sonra eser metni dört ana bölümden oluşmaktadır: Çalışmamız gerek metodik olarak ironik bakışı esas aldığından, gerekse 'ironi kavramı'yla ilgilendiğinden; birinci bölüm ironi kavramının tanımlanmasına ayrılmıştır. Sören Kierkegaard'ın 'ironi kavramı' ve Hegel'in 'ironi' üzerine düşünceleriyle birlikte, çeşitli kaynaklardan yararlanarak 'ironi' kavramı açıklanmıştır. İkinci bölüm; 'yapıt-uzam-zaman-sanatçı üzerine' anlatılardan ve 'zorunluluk olarak sanatçının yaratma girişimi'nden oluşmaktadır. Öncelikle bir uzama ve zamana yerleşen yapıt ve onu yaratan sanatçı arasındaki ilişki kısaca incelenmiştir. Sanatçının hangi gerekçelerle yarattığı düşünülmüş, sonuçta yaratma fiilinin sanatçı için zorunluluk olduğuna karar verilmiştir. Üçüncü bölüm; ilk iki bölümün bir arada kurgulanmasıyla oluşturulmuştur. Burada yaratı sorunsalının ironisi araştırılmıştır. Sonluda sonsuzluğun aranması olarak yaratıcılığın sonsuzluk iddiasının ironisi; yaratılarda kurgu malzemesi olarak ironi kavramının incelenmesi; ve yaratının sorunsal olarak algılanmasının ironisi; yani günümüz sanatının ve sanatın ölümünün ironisi bu bölümde yer almaktadır. Dördüncü ve son bölümde ise; çalışmalarımın ve kendi yaratıcılığımın ironisine dair saptamalarda bulunulmuştur. Eser metninin gereği kendi çalışmalarımla ilgili açılımlarla ve böyle bir çalışmaya yönelme sebebimi, isteğimi aydınlatacak düşüncelerime bu son bölümde yer verilmiştir. Son olarak, bu çalışmada; yenilenmeyen, yok olan, ölen sanat tartışmalarına karşılık olarak, her ne kadar koşulları ve anlamı değişmiş görünürse görünsün özgün, orjinal, yeni yaratıların olduğu ve olmaya devam edeceği savunulmuştur. Anahtar kelimeler; ironi, yaratı, sorunsal, uzam, zaman, sanatçı.

The objective of this dissertation named `Ironically Problematic of the Creation; Creation-Espace-Time-Artist` is to approach to the discussions focused on 'the death of art'; relation of the creation-espace-time-artist of the modern art and the problematic of the creation with an ironic point of view. The ironic thing here is not the creation's loss of its meaning - old meaning - it is being not relinquish, cannot relinquish from the act of creation In the entry section the objective of this work and its method are being explained. Then it is divided into four parts. Part One is on the definition of the concept of irony. The concept of irony has been explained with the reference of several resources and the Sören Kierkegaard's `The Concept of Irony` and Hegel's ideas on 'irony'. Part Two consists of the narrations on 'production-espace-time-artist' and 'the creation attempt of the artist'. Firstly the relation of the creation - replaced in an espace and time - and the artist of this creation of it has shortly been analysed. When it is considered why an artist creates, we find that to create is an obligation for him/her. Part Three has been made up with the combination of the previous parts exploring the 'problematic of the creation' irony. In the Part Four we determined irony of my own creation and my own work. In this last section I have listed the reasons why I felt compelled to do this study. Lastly in this work as a response to the unrenovated, disappeared and dead art discussions, we defend that unique, original and new creation now exists and will always survive even though its meaning and conditions seems changed. Key words; irony, creation, problematic, espace, time, artist.