Seyircinin gösteri ögeleriyle ilişkisi (Damla Hacaloglu`nun `Gökkuşağı` adlı projesinde seyirci-oyun ögeleri ilişkisine dair bir iddianın gerçekleşmesine yönelik koreografi)

Abstract

Gökkuşağı Projesi, oyuncular ile seyircilerin karşılıklı etkileşiminin temel alındığı bir projedir. Farklı disiplinlerden gelen sanatçıların işbirliğiyle hazırlanan proje, dört ana bölüm ve iki ara bölümden oluşmaktadır.Projenin yönetmeni Damla Hacaloğlu, Şebnem Yüksel'e dördüncü bölümün koreografisini tasarlama görevini vermiştir. Bu bölüm dans, sahne tasarımı, ses tasarımı ve kostüm tasarımının `iç içe' geçmesiyle gerçekleşmiştir.Seyircilerin, sevgi ve paylaşım kavramlarını; oyuncularla girecekleri fiziksel ve ruhsal iletişim yoluyla, en doruk noktasında hissetmelerini ve bunu, en coşkulu şekilde ifade edebilmelerini sağlamak, dördüncü bölümün hedefidir. Bu hedefe ulaşmak için Şebnem Yüksel ve bölümdeki oyuncular, çok çeşitli yöntemler araştırdıktan sonra, en doğal ve en güçlü ifadeyi, emprovizasyon(kurallı doğaçlama) yoluyla elde etmişlerdir.Bu bölümün mekânı, René Magritte'in ?The Personal Values? adlı resminin üç boyutlu tasarlanmış halidir ve burada gerçeküstü bir ortam yaratıldığı izlenimini vermektedir.Söz konusu bölümde, seyirciler ve oyuncular mekân içerisinde karışık bir şekilde durarak eylemleri birlikte gerçekleştirmektedirler. Oyuncular, eylemleri seyircilerle beraber gerçekleştirebilmek için çeşitli `karşılıklı etkileşim' yöntemleri kullanmaktadırlar. Yükselen bir enerji ve düş gücüyle gelişerek herkesi içine katan dördüncü bölüm, seyircileri, fiziksel olarak `havalandırırken' ruhsal düzeyde de `uçurmaktadır'.Projenin gerçekleştirildiği, Sultanahmet'te bulunan Bizans Büyük Saray, amaçlanan gizemli atmosfer ve çeşitli anlam metaforlarını güçlendirmiştir.Sonuç olarak, seyirciler bir saat süresince, renkli bir serüvenin içinde bulunmuşlar; eylemlere bizzat katılarak yaratıcı ekibin hayal dünyasını ve coşkusunu paylaşmışlardır.Anahtar Kelimeler: Etkileşim, İşbirliği, Emprovizasyon, Düş Gücü, Gizemli

Gökkuşağı (Rainbow) is a project based on the interaction between the audience and the performance elements. The performance, consisting four main and two side sections, is made possible with interdiciplinary collaborations.Damla Hacaloğlu, the director of the project, entrusted Şebnem Yüksel with the creation of the choreography in the fourth section which is the main section of the entire project. Dance, stage design, sound design and costume design came together to realize this section.The goal of this section is, to create a dream world and to make the audience feel very enthusiastic while they physically and emotionally experience `love and sharing? notions.To achieve this goal, Şebnem Yüksel and five performers who were selected for this section, made various exploratory researches and made great use of improvisation.René Magritte?s painting called, ?The Personal Values?, is designed three- dimentionally for the forth section of the project. Because of the reason that there is no stage in the room, during the performance, the audience and the performers stayed together and the audience joined in and shared the action in the room. The performers used various approaches for the interaction. The energy and the imagination in this section rises from the beginning through the end and finishes by getting the audience `off the ground? physically and emotionally.To perform this project in Byzantine Great Palace at Sultanahmet, supported the magical atmosphere which is created during the show.Finally, the audience lived in a magical dream world for one hour, shared the enthusiasm and imagination of the `creative team? of 'Gökkuşağı Project'.Key Words:Interaction, Collaboration, Improvisation, Imagination, Magical