Matriks metalloproteinaz-9 ve stent restenozu

Abstract

Giriş ve Amaç: Matriks metalloproteinazların (MMP) vasküler zedelenme sonrasında meydana gelen vasküler yeniden şekillenme ve balon anjiyoplasti sonrası restenoz ile ilişkili olduğuna dair veriler mevcuttur. Biz bu çalışmada bazal MMP-9 düzeyleri ile stent restenozu (SR) gelişimi arasında bir ilişki olup olmadığını araştırmayı amaçladık.Materyal ve Metod: Kararlı koroner arter hastalığı nedeniyle (ortalama 58.3 ± 10 yaşında) perkütan koroner girişim (136 hasta çıplak metal stent veya 34 hasta ilaç kaplı stent) yapılan 170 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. İşlem öncesi MMP-9 bakılmak üzere serum örnekleri 12 saatlik açlığı takiben alınarak 3500 rpm'de 15 dk santrifüj edildi ve (-20)–(-30) °C derecede saklandı. Çalışmada Bender Med Systems Campus Vienna Biocenter 2 tarafından üretilen MMP-9 ELISA A-1030 marka kitler kullanıldı. Yarışmalı ELİSA (Enzyme-linked immunosorbent assay) yöntemiyle MMP-9 düzeylerine bakıldı. Çalışma popülasyonu SR gelişip gelişmemesine SR(+) ve SR (-) olarak iki gruba ayrıldı.Bulgular: Ortalama 7,17 ± 2,01 ay takip süresince 67 (%40) hastada SR saptanmıştır. Her iki grup arasında demografik özellikler, biyokimyasal parametreler ve aldıkları medikal tedavi açısından fark yoktu. İşlem öncesi bakılan bazal MMP-9 düzeyleri SR (+) grubunda 83±54,33 ng/ ml iken SR(-) grubunda 83,89±53,27 ng/ ml olup her iki grup arasında istatiksel olarak farklı değil idi (p: 0,91). SR çıplak stent takılan 59 olguda (% 43) restenoz görülürken, ilaç kaplı stent takılan 8 hastada (% 23) restenoz görüldü (p: 0.03). Stent tipi yanında ilk çap (referans damar çapı) (p=0.04) ve son çap da (p=0.02) restenoz ile ilişkili bulunurken lezyon uzunluğu restenoz ile ilişkili bulunmadı (p=0.32).Sonuç: Çalışmamızda, hem çıplak stent implantasyonu hem de ilaç kaplı stent implantasyonu yapılan olgularda işlem öncesi bakılan bazal serum MMP-9 düzeyleri ile restenoz arasında bir ilişki saptanmamıştır.

Background and Aim: There are data that matrix metalloproteinases (MMP) are associated with vascular remodeling after vascular injury and restenosis after balloon angioplasty. In this study, we aimed to investigate whether there is a relationship between basal MMP-9 levels and the development of stent restenosis (SR).Material and Methods: 170 patients with stable coronary artery disease with a mean age 58.3 ± 10 years and who underwent percutaneous coronary intervention (136 patients with bare metal stent or 34 patients with drug eluting stent) (mean 58.3 ± 10 years old) were included in the present study. Preprocedural serum samples were taken after 12 hours of fasting and centrifuged at 3500 rpm for 15 minutes and stored at (-20) - (- 30) °C. MMP-9 ELISA A-1030 kits (Bender Med Systems Campus Vienna Biocenter 2) were used in the study. MMP-9 levels were examined using the competitive ELISA (Enzyme-linked immunosorbent assay) method. The study population was divided into two groups as SR (+) and SR (-) whether SR developed or not.Results: During the follow-up period (mean 7.17 ± 2.01 months) 67 (40%) patients had SR. There was no difference between the two groups in terms of demographic characteristics, biochemical parameters and medical treatment. The preprocedural baseline serum MMP-9 levels were 83 ± 54.33 ng/ ml in the SR (+) group and 83.89 ± 53.27 ng/ ml in the SR (-) group and were not statistically different between the two groups (p: 0.91). While SR was observed in 59 cases (43%) with bare metal stent, restenosis was seen in 8 patients (23%) with drug-eluting stent (p: 0.03). In addition to stent type, preprocedural (reference vessel diameter) (p=0.04) and postprocedural vessel diameter ( p=0.02) were also be found to be associated with development of SR but lession length was not. Conclusion: Basal serum MMP-9 levels did not exhibit any relation with SR in patients who underwent both bare metal stent and drug-eluting stent implantation.