Estimating the performance of EMS location models via simulation

Abstract

Bu tezde gerekirci Hızır Acil Sistemleri yerleştirme modellerinin benzetimle değerlendirilmesini konu alıyoruz. Gerekirci küme kaplama modelleri için, modelin performansı genellikle belirli bir kaplama türünü gösteren amaç işlevi tarafından belirlenir. Acil Yardım Sistemi istasyonlarının yerleri gerekirci modeller tarafından belirlendikten sonra, nüfusun ?gerçek? kaplamasını hesaplamak için bir benzetim analizinin yapılmasını öne sürüyoruz. 4 farklı gerekirci modeli, EnBüyük Kapsama Modeli, Tek Dönemli Yedek Çift Kapsama Modeli, EnFazla Servis Kısıtlı Küme Kapsama Yerleştirme Modeli, ve Özekli Son Oran Modelini karşılaştıryoruz. Eniyileme araçlarını kullanarak, her bir model için matematiksel modellerden ambulansların yerlerini buluyoruz ve aynı parametreleri kullanarak 2 farklı kuralla her düzeni benzetimliyoruz. Modellerin toplam performansı öncelikle Istanbul verisi üzerinde test edildi ve farklı problem büyüklüğü, farklı yerleştirme, ve farklı varış hızlarıyla iki farklı kuralı içeren kapsamlı deneysel çalışmayla devam edildi. sıfır kuyruk kapasiteli ilk giren ilk çıkar ve kayıp çağrı yaklaşımı ile çağrı kökeni çağrı anında servis alsa da almasa da en yakın boşta olan istasyonun dağıtımı test edilen kurallardır, Çalışma daha sonrasında ambulansların yeniden konumlandırmasıyla sistemin performansını arttırmaya çalışan bir miyop bulgusalla genişletildi.

In this thesis, we address the problem of evaluating deterministic EMS location models via simulation. For deterministic set covering location models, the performance of the model is typically determined by an objective function representing a certain type of coverage. After determining the location of EMS stations by deterministic models, we propose to conduct a simulation analysis to evaluate the performance by estimating the ?real? coverage of the population. We compare 4 different deterministic models, Maximum Coverage Location Model (MCLM), Single Period Backup Double Covering Model (SPBDCM) which is a variant of MCLM, Maximum Service Restricted Set Covering Location Model (MSRSCLM) and finally Centralized Final Ratio Model (CFRM). By using optimization tools, we find the location of ambulances for each model from their mathematical models and then we simulate each setting for 2 different policies under the same parameters. The models? overall performance is firstly tested on Istanbul data and then followed up with extensive experimental study with different problem size, different layout and different arrival rates with two distinct policies. The tested policies include first come first serve with zero line capacity and lost call approach, and dispatching the closest idle station whether the call origin is served at the moment of the call or not. The study is then extended by a myopic heuristic, which basically tries to improve the performance of the system by relocating ambulances.