Antenatal tanılı hidronefroz olgularının tanılarının geriye dönük değerlendirilmesi ve izlem sonuçları

Abstract

Giriş: ANH tanılı olgularda, prenatal incelemelerin postnatal tanısal değerlendirmeye yönelik yorumlanması, takip ve ileri tetkik protokolleri, cerrahi tedavi ile İYE'ye karşı koruyucu antibiyotik tedavisi gereksinimi konularında fikir birliğinin olmaması nedeniyle her klinik kendi yaklaşım yöntemini geliştirmektedir.Amaç: Kliniğimizde ANH tanılı olgularda, olgu temelinde bireyselleştirilmiş yaklaşımların yanında güncellenmiş ve her açıdan yaklaşım basamakları belirlenmiş bir protokol oluşturulması. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya 2010-2016 yılları arasında Çocuk Nefroloji polikliniğine ANH tanısı nedeniyle ilk postnatal inceleme sonrası yönlendirilen ve tüm tetkik ile tedavileri kliniğimizde yürütülen, postnatal en az 6 ay süreyle takip edilen olgular dahil edildi. Çalışmada prenatal inceleme bulguları, postnatal ileri tetkik sonuçları ve tanısal dağılım, uygulanan cerrahi tedaviler, İYE sıklığı ve koruyucu antibiyotik tedavisi ile böbrek işlevi kısıtlılığına ait veriler değerlendirildi. Bulgular: Prenatal ÖAÇ dereceleri ile UPBD tanısı arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki saptandı (p<0.001). Postnatal tekrarlayan USG'ler sonucu belirlenen ileri dereceli HN, ilerleyici HN ve parankimde incelme bulgusu ile UPBD tanı sıklığı (p<0.001), MAG3 sintigrafisi ölçütleri (p<0.05), cerrahi tedavi gereksinimi (p<0.05) arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulundu. USG bulgularının VUR tanısını tahmin gücü yetersiz olarak değerlendirildi. DMSA sintigrafisinde kortikal tutulum ve karşılaştırmalı işlev farkı ile VUR arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki gözlendi (p<0,05). ÖAÇ dereceleri veya altta yatan tanı ile İYE sıklığı arasında istatistiksel açıdan önemli bir ilişki belirlenmedi. Sonuç: Prenatal incelemeye ait HN derecesi, ek bulgular ve tanı zamanı tanısal yaklaşım açısından önemli kabul edilmektedir. İleri tetkik ve cerrahi tedavi endikasyonları mevcut protokollerle uyumludur. Yüksek İYE sıklığı nedeniyle koruyucu antibiyotik tedavisi endikasyonları değiştirilmelidir. Anahtar Sözcükler: ANH, UPBD, tanısal değerlendirme ve takip protokolü

Introduction: Due to the absence of a broadly accepted consensus on the interpretation of prenatally detected findings with regard to postnatal diagnostic evaluation, the management and follow up protocols and the requirement of a surgical intervention or antibiotic prophylaxis against UTIs, each center develops a different clinical approach in terms of antenatally detected hydronephrosis. Objectives: In addition to case-based, individualized clinical decision making process, to establish an updated and standardized follow up protocol in our clinic with every aspects of antenatal hydronephrosis. Material and methods: In our retrospective study, the cases of antenatally detected hydronephrosis, that are referred to our Pediatric Nephrology Department between the years of 2010-2016 directly after the first postnatal evaluation and whose all diagnostic workup and therapeutical interventions are carried out in our clinic with a follow up duration of at least 6 months are included. The data of prenatal ultrasonographic screening, postnatal further examination and diagnostic evaluation, surgical treatment procedures, incidence of UTIs, antibiotic prophylaxis and renal functional involvement of the patients are enrolled.Results: A statistically significant relation between the prenatal degree of APRPD and the rate of UPJO was confirmed (p<0.001). Also a significant correlation is determined between the severe degrees of renal pelvic APD, progressiv pelvic dilation and parenchymal thinning by means of recurrent postnatal ultrasonographic examinations to the rate of diagnosis of UPJO (p<0.001), the parameters of MAG-3 scintigraphy (p<0.05) and the need of a surgical intervention (p<0.05). The prediction rate of ultrasonographic findings for the diagnostical evaluation of VUR is found to be insufficient. But however there was a significant relation between VUR and the cortical scar formation or the difference of relative function of the kidney units on the DMSA scintigraphic evaluation (p<0.05). On contrary, a correlation between the underlying urinary system pathology or the degrees of APRPD and the incidence of UTIs could not be ascertained. Conclusion: The grade of HN, additional findings and the time of detection during the pregnancy at the prenatal screening should be documented and reported to the clinician at the begining of the postnatal follow up for diagnostical purposes. In our clinic the management and further investigation approach of antenatally detected HN was found to be correlated with the present protocols. High rate of UTIs was related with the need of an update of the indications for antibiotic prophylaxis. Key Words: Antenatally detected HN, UPJD, diagnostical evaluation and follow up protocols