Show simple item record

dc.contributor.advisorKızılkılıç, Osman
dc.contributor.authorNamdar Akan, Yeşim
dc.date.accessioned2020-12-10T07:32:29Z
dc.date.available2020-12-10T07:32:29Z
dc.date.submitted2019
dc.date.issued2020-06-19
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/216204
dc.description.abstractGiriş: Serebrovasküler hastalıklar (SVH), erişkinlerde önemli bir mortalite sebebidir. Serebrovasküler hastalıklara bağlı iskemik inme olgularının yaklaşık ¼'lük bölümünü karotid arter stenozları oluşturmaktadır. İnternal karotid arterdeki (ICA) stenoz derecesi arttıkça, iskemik inme riski de artmaktadır. Medikal teknolojideki gelişmeler ve endovasküler vakalarda artan tecrübe neticesinde, ICA stenozunun tedavisinde balon anjioplasti ve karotis arter stentleme (KAS) alternatif tedavi yöntemi olarak ortaya çıkmıştır. Günümüzde ekstrakranial karotis arter stenozu tedavisinde karotis endarterektominin mi (KAE) yoksa karotis arter stentlemenin mi ''altın standart'' tedavi yöntemi olduğu konusundaki tartışmalar devam etmektedir. Seçilmiş hasta grubunda (ICA stenozu nedeniyle geçirilmiş cerrahi, boyuna radyasyon tedavisi, yaşa bağlı artmış komorbid faktörler, cerrahiye elverişsiz anatomik yapı vb), endovasküler tedavi cerrahinin önüne geçmiştir. ICA stenozu mevcut, kontralateral internal karotid arteri ise oklüde olgular; endarterektomideki yüksek karotid arter klempleme zamanları ve eşlik eden artmış komorbidite faktörleri dolayısıyla, karotis stentlemenin endarterektomiye üstünlüğünün sorgulandığı bir başka vaka grubunu oluşturmaktadır.Amaç: Amacımız; ICA stenozu ve kontralateral ICA oklüzyonu mevcut olgularda klinik ve radyolojik takipler neticesinde elde ettiğimiz bulguların paylaşılması ve tartışılmasıdır.Materyal ve metod: Çalışmamıza 2001 - 2018 yılları arasında girişimsel nöroradyoloji kliniğinde elektif karotis stentleme uygulanmış kontralateral ICA oklüzyonu mevcut 131 hasta dahil edilmiştir. Elde edilen klinik ve radyolojik bulgular, retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Perioperatif ölüm+inme+miyokard infarktüsü oranı %1.5 olup, literatüre kıyasla daha iyi sonuçlar elde edilmiştir. Çalışmamızda bir olguda intraoperatif emboli gerçekleşmiş; ancak intravenöz Aggrastat (Tirofiban Hcl) tedavisi ile sekelsiz iyileşme sağlanmıştır. Bir olgu hiperperfüzyon kanamasına bağlı ex olmuş (post-op 4.gün), bir olgu ise yoğun bakım şartlarında miyokard infarktüsüne sekonder kardiyak arrest nedeniyle ex olmuştur (post-op 6.gün).Sonuç: Kontralateral ICA oklüzyonunun karotis arter stentlemede istatistiksel olarak anlamlı ek risk getirmediği, ICA stenozu ve kontralateral ICA oklüzyonu mevcut hasta grubunda deneyimli girişimsel nöroradyoloji ekibi tarafından standart teknik ile yapılan karotis arter stentlemenin oldukça düşük perioperatif riske sahip olduğu ve endarterektomiye tercih edilmesi gerektiği düşünülmektedir.
dc.description.abstractIntroduction: Cerebrovascular disease is an important cause of mortality in adults. Carotid artery stenosis accounts for about 25% of ischemic stroke cases related to cerebrovascular disease. As the degree of stenosis in the internal carotid artery increases, the risk of ischemic stroke increases, too. Balloon angioplasty and carotid artery stenting have emerged as alternative treatment modalities in the treatment of ICA stenosis due to advances in medical technology and increased experience in endovascular cases. Today, there are ongoing discussions on whether carotid endarterectomy or carotid artery stenting are the gold standard treatment for extracranial carotid artery stenosis. In selected patient group (previous surgery due to ICA stenosis, head&neck radiotherapy, age-related increased comorbidity factors, unfavorable anatomical factors etc.), endovascular treatment is becoming the first choice. ICA stenosis with contralateral ICA occlusion is another case group where the superiority of carotid stenting to endarterectomy is questioned because of long carotid artery clamping times and increased comorbidity factors.Purpose: Our purpose is to discuss the findings obtained from clinical and radiological follow-ups of the patients who underwent a carotis artery stenting with contralateral ICA occlusion.Materials and Methods: 131 patients with contralateral ICA occlusion undergoing elective carotid stenting in the interventional neuroradiology clinic between 2001 and 2018 were included in our study. Clinical and radiological findings were analyzed retrospectively.Results: The rate of perioperative death + stroke + myocardial infarction was 1.5% and the results were better than the literature. In our study, one patient had intraoperative embolism; however, a recovery without neurological deficit was achieved with intravenous Aggrastat (Tirofiban Hcl) treatment. One patient died due to intracranial hemorrhage associated with cerebral hyperperfusion syndrome (post-op 4th day), and one patient died due to cardiac arrest in the intensive care unit (post-op 6th day).Conclusion: Contralateral ICA occlusion does not bring any statistically significant additional risk in carotid artery stenting performed by an experienced interventional neuroradiology team and endovascular treatment should be preferred to endarterectomy due to its low rate of perioperative events.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectRadyoloji ve Nükleer Tıptr_TR
dc.subjectRadiology and Nuclear Medicineen_US
dc.titleKontralateral ICA oklüzyonu olan hastalarda karotis stentlemenin postoperatif sonuçları
dc.title.alternativePostoperative results of carotid stenting in patients with contralateral ICA occlusion
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2020-06-19
dc.contributor.departmentRadyoloji Anabilim Dalı
dc.subject.ytmCarotid arteries
dc.subject.ytmCerebrovascular circulation
dc.subject.ytmCerebrovascular disorders
dc.subject.ytmCarotid stenosis
dc.subject.ytmCarotid artery-internal
dc.identifier.yokid10257930
dc.publisher.instituteCerrahpaşa Tıp Fakültesi
dc.publisher.universityİSTANBUL ÜNİVERSİTESİ-CERRAHPAŞA
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid576674
dc.description.pages74
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess